Blogs over Alphen

« Vorige - Volgende »

Stukken beter

14 mei 2015 - 16:45  •  Nick Bouman  •  reacties

Stukken beter

Alphen aan den Rijn - Trots is Joost als voorzitter van de commissie op dat wat er jaarlijks neergezet wordt en ook geeft hij aan dat er elk jaar gekeken wordt wat er beter kan.  Wanneer je insider bent hoor je dat het soms op vergaderingen van deze inmiddels groep gezworen vrienden best kan knetteren en dat er soms stevige woorden vallen. Maar steeds leidt dat tot verbeteringen.  De juiste instelling, want alleen dan houd je het zo lang vol. Doorgaan loont. Dat is wel bewezen!

Het Heitingatoernooi bevindt zich in goed gezelschap. Ook DWDD bestaat dit jaar een decennium. Ook daar wordt kritisch gekeken naar kwaliteit en verbetert men.. Dat konden we vorige week zien in een prachtige documentaire.  In 2006 ontstonden er dus mooie dingen.

Wanneer je kritisch bent verander en verbeter je. De Heitingacommissie doet dat en wat was het vanmorgen een prachtig gezicht om de begeleiders te zien staan met voor het eerst de clubvlaggen van de deelnemende teams. Een prima innovatie.

Presteren moet ook een organisatie; net als een voetbalteam en wanneer een elftal wil blijven presteren moet er doorgeselecteerd en verjongd worden. Ook dat deed ( met de komst van Jurre van Eyndhoven en Stephan Swerissen) en doet de Heitingacommissie goed. In 2005 begonnen  10 vaders met een droom. Nu tien jaar later doen een aantal van hen een klein stapje terug, maar zonen als Scott, Quinten en Mitchell staan klaar om voor nieuw jong bloed en dus nieuwe ideeën te zorgen. Want, om met een titel van mijn favoriete schrijver Mart Smeets te spreken, het moet volgens hun filosofie altijd  ‘Stukken beter’. De lat blijft hoog liggen. Een echte topsportmentaliteit. John Heitinga eigen.

En wat was het weer geweldig vandaag. Zowel qua ambiance als meteorologisch. Een ongedwongen sfeer; scheidsrechters die vooraf zeggen dat het niet nodig is om een gele en rode kaarten in de borstzak te doen; leuk voetbal; prima arbitrage van o.a. Danny Makkelie en morgen Kevin Blom, sportieve strijd; geen problemen ( op een haperend printertje na)  en van de mensen die dit voor het eerst meemaakten: verbazing en bewondering. Een ‘aanhanger’ van Oranje Wit hoorde ik bij het uitkomen van de lunchtent zeggen: “We hadden gehoord dat het zo geweldig is hier maar dit overtreft echt alles”.

Tja, die lunch maakt toch wel indruk. De Heitingadames zorgen elk jaar weer dat dit toernooi de X factor heeft. Dit jaar ook in hun uitstraling. Op de ruggen van hun shirt staat een grote Romeinse X, hun naam en een kussende mond. Alles natuurlijk  verwijzend naar 10 jaar toernooi!

Op een groot spandoek gehangen aan de lunchtent danken de Heitingadames hun mannen met drie XXX  voor X jaar een toptoernooi. 

Naast de vlaggen bij aankomst is er nog iets nieuws:  iedereen kan in een fotobooth een foto van zichzelf maken als herinnering. Er werd veel gebruik van gemaakt met de meest fantastische resultaten.

Natuurlijk kon de organisatie ook dit jaar weer rekenen op de fantastische catering verzorgd door het kantineteam van Leen de Knegt en Wil Ligtvoet. Ook zij leverden een topprestatie en de bekende hoge  kwaliteit. Hulde daarvoor!

Tien jaar Heitingatoernooi. Sommige spelers deden enige jaren mee; sommige begeleiders van teams, leiders van verenigingen, sponsoren en vrijwilligers hebben ook meerdere edities meegemaakt en wanneer ze elke toernooiochtend de Olympiaweg opliepen was het steeds vertrouwd: de banieren met Johnny erop, de ontvangst, de sfeer, de vertrouwde stem van Rik Busser; de lunch en het funpark. En dat is nog steeds zo!

Ouderen onder u hebben vast weleens gehoord van de groep Ten Years After. Zij werden in de jaren 70 bekend met het nummer I’am Going Home. Hoe toepasselijk. Tien jaar na het begin is het nog steeds fijn om er te zijn. Je komt en bent als deelnemer, sponsor, vrijwilliger en toeschouwer ‘THUIS’  op het Heitingatoernooi en daar zit volgens mij de kneep. Als Johnny nu na Hertha BSC zou besluiten ook weer ‘thuis’ te komen komt het met ARC 1 zeker goed :) in de toekomst. 

Als dan rond drie uur de toernooidag erop zit; Ewoud de prijsuitreiking soepel heeft laten verlopen, de hymne van de Champions League  en het Oh Johnny weer geklonken hebben; toeschouwers en deelnemers ( met hun goodiebag) tevreden vertrekken, nemen de mannen van de organisatie hun biertje en trekt er, om Mart Smeets in zijn boekje Doorgaan Loont te citeren toen hij hoorde dat zijn zoon naar de Olympische Spelen mocht, een ronkende rilling van tevredenheid door hun middenrif.

En dat is ook meer dan terecht want ze mogen heel erg trots zijn op 10 jaar Heitinga toernooi!

Chapeau!

Fotograaf: Josh Walet