Blogs over Alphen

Alphen aan den Rijn - Ik stopte de auto en stapte uit. Ik vroeg deze man, die nog steeds zijn middelvinger in de lucht hield wat ik hem misdaan had en of hij mij kende. Zijn antwoord was dat hij een hekel had aan communisten. Op mijn vraag wat communisten hem dan hadden misdaan was het antwoord dat de middelvinger nog wat meer opgeheven werd en zijn knuistje wat roder werd van het samengeknepen gevoel de middelste vinger van zijn hand tot het uiterste te drijven.

Aangezien ik al snel doorhad dat ik voor een gesprek met wat meer inhoud en niveau eerder bij zijn hondje dan bij hem moest zijn. Vertelde ik hem dat ik geen communist maar een socialist was en dat  ik zijn gedrag wat sneu vond. Terwijl ik weer in mijn auto stapte en verder wilde rijden, begreep ik iets te verstaan wat leek op iets van recht op een eigen mening te hebben. En we leven in een vrij land. De middelvinger bleef onafgebroken naar de invallende duisternis priemen en volgde mij de straat uit.

Afgezien van het feit dat de reden dat hij in een vrij land leefde voor een gedeelte te danken was aan de inzet van de communistische partij in Nederland die massaal in het verzet zat en vocht tegen de Nazi's die Nederland vijf jaar lang bezet hielden, is er iets wat mij niet los laat. Iets dat voor velen helaas herkenbaar is en steeds meer de standaard lijkt te worden in onze samenleving. Niet dat deze man voor zijn doorsnee huis in een doorsnee straat in een doorsnee wijk in onze gemeente geen recht zou hebben om over iemand iets te mogen vinden. Maar is dat het recht op vrije meningsuiting?

In onze steeds individualiserende en rechtser wordende samenleving is het recht op uiting, mening en het vrije woord gekaapt door de gedachte dat het prima is dat je een ander mag beledigen, achterstellen en zelfs discrimineren. Want je leeft in een vrij land en je mag toch een mening hebben. Een hellend vlak dat geen woorden of argumentatie meer lijkt nodig te hebben om te voorkomen dat de samenleving verder afglijd naar een zeer bedenkelijk niveau. Als de middelvingerman uit de Havixhorst in Alphen aan den Rijn symbool staat voor die samenleving hebben we met elkaar een groot probleem.

Het vergt moed om niet schouder ophalend verder te gaan en te denken ach laat maar. Waarom zouden we wel verwachten dat politieagenten optreden om onze samenleving te beschermen en waarom zouden wel verwachten dat de brandweermensen alles uit hun handen laten vallen om branden te bestrijden en mensen uit autowrakken te knippen. Waarom verwachten we dat leraren onze kinderen zulk onderwijs geven dat ze een goede kans hebben te slagen in deze wereld. Waarom zal een arts nooit weigeren om mensen te helpen als hun gezondheid in gevaar is.

En waarom en wellicht daarom hoop ik dat de mogelijke kinderen en eventuele partner of de buren van de middelvingerman hem aanspreken op zijn gedrag...

Harre van der Nat