Politiek - RijnGouweLokaal

Alphen aan den Rijn -

Voor zo'n verkiezing komt best wel wat kijken en natuurlijk ontbreekt de bureaucratie niet als het gaat om mee te kunnen doen aan de verkiezingen. Allereerst natuurlijk een kopie legitimatie etc. van iedereen die op de kieslijst komt bij de verschillende partijen inleveren op het gemeentehuis. Uiteraard is dit logisch want de juistheid van die kiezerslijsten moet natuurlijk helder zijn en gecontroleerd worden, dus so far so good.

Gekker werd het toen een wakker geworden ambtenaar ergens een paar kleine lettertjes gelezen had en tot de ontdekking kwam dat de fusie gemeente, strikt genomen, een nieuwe gemeente wordt en derhalve ook zo benaderd moest worden. Dit betekende dat alle partijen, die meedoen aan de verkiezingen, als nieuwe politieke stroming gezien moesten worden en per partij, 30 ondersteuningsverklaringen moest inleveren op het gemeentehuis. Dit hield dus in dat op dinsdag 24-09-2013, plusminus 400 mensen, fysiek zich op het gemeentehuis moesten melden om daar hun handtekening te zetten,gewoon aan de balie van burgerzaken bij een medewerkster. U zult begrijpen dat de wachttijd bij de loketten flink kon oplopen ook voor de mensen die daar kwamen voor andere zaken.

Echt gênant werd het pas toen 1 van de baliemedewerksters zich vol verwondering afvroeg of een personen uit Benthuizen of Boskoop wel mochten tekenen voor een verkiezing in Alphen, en dit voor de zekerheid toch even moest laten uitleggen! Prima voorbereiding dus.

Naast al deze administratieve rompslomp om toegelaten te worden tot de verkiezingen, zijn er natuurlijk nog talloze andere zaken te regelen. Als eerste is daar natuurlijk het verkiezingsprogramma, waar de laatste hand aan gelegd moet worden, tenslotte liggen daar de uitgangspunten en visie in vast, gericht op het welzijn voor de mensen in de nieuwe gemeente. Geen megalomane plannen, geen verkiezingsretoriek en geen valse beloftes, staan centraal in dit programma, maar een heldere en duidelijke blik op de toekomst.

Geen loze beloftes dus over een volwaardig ziekenhuis binnen de gemeentegrenzen want hoe graag we dit ook willen, daar gaat de politiek niet over maar andere instanties zoals de zorgverzekeraars en iedere belofte die kant op is dus een broodje gebakken lucht. Buiten het feit om dat de overheid juist bezig is om het ziekenhuisbestand nog meer te centraliseren is het huidige aanbod in Alphen redelijk volledig. Met dit in het achterhoofd is het van levensbelang dat de ambulance diensten in de regio optimaal zijn en er een passend openbaar vervoer voor handen is.

Binnenkort zal dit programma bij elk huishouden in de nieuwe gemeente verspreid worden. Voor dat het zover is, eerst nog maar de, op 1 na laatste raadsvergadering gevolgd want daar stonden nog een paar interessante onderwerpen op de agenda zoals de ontwikkeling van het stadshart en het mislukken daarvan.

Als eerste kreeg Lydia de Jong van de VVD het woord en ondanks dat deze struise woordvoerster de memopauze al ruim is gepasseerd, raakte zij bijkans opgewonden bij de bewieroking van haar partijgenoot Lyczak en de passie waarmee hij dit dossier heeft opgepakt. Het heeft niet aan hem gelegen, was haar indruk, maar aan M.A.B; Corio en Vorm en de crisis. Duhhh die crisis is naar mijn bescheiden mening al een jaar of 5 bezig en het was die zelfde VVD die nog geen 3 maanden terug alle plannen nog geweldig vonden en steunden maar nu, weliswaar veel te laat en er geen andere uitweg meer is alle oude plannen wil laten varen en zelfs Helene der speeltje afpakt de bibliotheek plus.

Na dit tenenkrommend betoog was de beurt aan de fractievoorzitter van het CDA en deze maakte het nog bonter. Nee natuurlijk was het niet de schuld van zijn partij en hij verschuilde zich achter, dat het college samen met Vorm zo heerlijk positief waren over de plannen en naar zijn mening zo goed bezig waren geweest dat je daar wel achteraan moest lopen. Sterker nog hij zag zelfs nog positieve kanten aan dit drama want kijk eens wat de gemeente allemaal heeft opgekocht en nu eigenaar van is, pure winst. Geen enkele zelfreflectie of boetedoening dus uit deze hoek want ja een beetje risico moet je wel nemen. dat dit risico de Alphense belastingbetaler € 138 miljoen kost is blijkbaar maar bijzaak.

Ik zou de heer Vrugt willen adviseren, bij dit soort plannen, voortaan een spoedcursus verantwoord ondernemen of stadsontwikkeling te volgen want dit kost bij een instelling als de L.O.I. in ieder geval een stuk minder en is leerzamer dan het traject wat nu gevolgd is.

Waar de PvdA zich nog vierkant achter het college opstelde enkele maanden geleden, kwam het ploffen van de plannen nu opeens niet meer als een verrassing. Nu zijn we het drammen wel gewend van deze partij maar het toch nog vasthouden aan het cultuurhuis, als bruisende trekker in een nieuw centrum, roept toch gevoelens van medelijden op.

Hoe sympathiek het ook mag klinken, ook het bouwen van zorgwoningen midden in het centrum lijk me geen goede ontwikkeling. Een bruisend centrum gaat nu eenmaal gepaard met verschillende vormen van overlast en met de bouw van woningen moet dus rekening gehouden worden met de doelgroepen waar voor je gaat bouwen. Opvallend verder was wel het woord participatie wat de woordvoerder van de sociaal democraten in de mond durfde te nemen. 4 jaar was er geen enkele ruimte tot inspraak of luisterend oor dus het gebruik van dat woord was in mijn opinie niet meer dan een eufemisme voor : lul maar lekker raak.

De inbreng van de Christen Unie kwam niet verder dan wat euforisch geneuzel over hoe geweldig alle plannen wel niet waren en in plaats van een knieval te maken, maakte deze partij zich vooral schuldig aan het wijzen naar de splinter in andermans oog zonder zich te bekommeren aan de volledige houtvoorraad van de voormalige houthandel Sprey in het eigen oog.

Een mea culpa van het college en de coalitie partijen bleef dus uit. Ja een zielige motie haalde het waarbij de raad zich uitsprak het te betreuren dat het allemaal zover gekomen is. U kent dat wel misschien? Zoiets als een klein kind wat zich bezeerd, een ijsje aanbieden met de woorden: zo nu niet meer huilen hè, of kijk is wat ik heb, nu is het wel over zeker? Zoals een aangeslagen bokser wankelt dit college naar de eindgong op 13 november en het is er ons alles aan gelegen om op die datum, dit college een definitieve knock-out te bezorgen.