Politiek - D66

Alphen aan den Rijn -

Ik ben uitgedaagd door wethouder Hoekstra om mee te doen met deze actie. Geen probleem, dacht ik, want we scheiden immers toch al heel veel afval. Sinds de gemeente naast GFT, papier en plastic nu ook metaal en drinkpakken inzamelt (PMD), houden we sowieso nog maar weinig overig afval over. Deze actie is dan een leuke kans om te zien wat ons minimum aan restafval eigenlijk is.

Ik moest nog wel even de rest van het gezin overtuigen. Want naast een milieubewuste echtgenote heb ik ook nog 3 opgroeiende tieners is huis, waarbij spullen op de juiste plek leggen nu eenmaal niet bovenaan het prioriteitenlijstje staat.
In de basisschool zijn ze nog wel enthousiast over het redden van de aarde en kunnen er niet genoeg zonnepanelen en windmolens geplaatst worden. Maar eenmaal op de middelbare school is dit idealisme ondergeschikt aan gemak en is het redden van de wereld iets voor later…
Maar enigszins schouderophalend werd ook door hen ingestemd met dit stapje extra in afvalscheiden.

We hebben de  30 liter-vuilnisemmer in de keuken vervangen in een klein bakje met een pedaalemmerzakje om niet meer onbewust iets bij het restafval te gooien. En dat werkt! De eerste dagen klinkt er meerdere malen “Waar hoort dit bij?” door het huis. En nog steeds ontstaan er af en toe discussies over wat bij het restafval hoort en wat nog gescheiden kan worden.

Onze score is gemiddeld 300 gram restafval per week. Dat is best een mooie score, zeker als je bedenkt dat het landelijk gemiddelde op 9 kg per week per huishouden ligt. En daarvoor hoeven we niet eens zo heel veel extra moeite te doen. Het meest ingrijpende is dat wij zaken die wij op het Ecopark (afvalbrengstation) nog kunnen scheiden even verzamelen en dat één keer in de zoveel weken daar even langsbrengen.

En dan de vertaling naar de Alphense politiek. Het college bereidt een voorstel voor waarbij in Alphen aan den Rijn betaald moet worden voor restafval, het zogenaamde diftar-systeem. Ik ben behoorlijk kritisch geweest op de eerste versie van deze plannen, aangezien deze uit de lucht kwamen vallen en matig onderbouwd waren.
Wel is D66 vóór het principe van ‘de vervuiler betaalt’ en iemand die wel wil afvalscheiden mag best een financieel voordeel ondervinden t.o.v. iemand die niet scheidt. Maar op veel plekken, met name in flats, is het veel lastiger om je afval gescheiden aan te leveren. Daar staat de restafvalcontainer voor de deur, terwijl je veel meer moeite moet doen om glas, papier of PMD netjes kwijt te raken. En je in een flat ook weinig mogelijkheden hebt om afval gescheiden te bewaren.

Ook het dumpen van afval is een reëel probleem, ook al wordt er steeds gesteld dat dit probleem ‘beheersbaar’ is. Zodra er een manier is om kosten te besparen, zullen er mensen zijn die daar gebruik van zullen maken. Ook al is dat ten koste van de leefomgeving van anderen.
Alleen de prikkel om geld te besparen levert altijd ongewenste situaties op. Afvalscheiden moet -meer dan nu- een normale houding worden, dat het normaal is om je best te doen om onze omgeving leefbaar te houden.

Ondertussen blijven wij ook na de 100 dagen gewoon zo min mogelijk restafval produceren. De winst voor het milieu is er al. En wellicht in de toekomst ook nog een financieel voordeel.