Nieuws

Alphen aan den Rijn - Tegen alle verwachtingen in haalde Verkerk in 2003 de finale van Roland Garros. Hij verloor deze van Juan Carlos Ferroro. Zijn succes hield helaas niet lang aan door een zware schouderblessure. Hierdoor miste hij de Olympische Spelen in 2004, het complete seizoen in 2005 en ook zijn comeback in 2006 zat er niet in door een blessure.

Verkerk had moeite met doseren. Als hij ergens voor ging, dan ging hij ervoor, vertelt hij in het programma op RTL4. Of dit nu met trainen was of stappen, hij ging tot het gaatje. Toen hij niet meer op hoog niveau kon tennissen kwam hij in een neerwaartse spiraal terecht en begon hij te doemdenken. Het nachtleven, vrouwen, ruzie met zijn coach en depressies werden hem teveel. Dit alles deelt hij ook openhartig in zijn biografie ‘Extreem’, waarin hij een kijkje geeft in het ware tennisleven van Martin Verkerk.

Verkerk is nu bezig met het opzetten van een tennisclub in den Haag en heeft een vrouw en twee dochters. ‘Ik doe geen gekke dingen meer, je denkt toch aan je gezin’, vertelt hij tegen Art Rooijakkers.