Blogs over Alphen

« Vorige - Volgende »

Collectieve waanzin

14 februari 2014 - 08:00  •  Harry Slagter  •  reacties

Collectieve waanzin

Alphen aan den Rijn -

Laat ik voorop stellen dat ik een sportliefhebber ben in hart en nieren en vreselijk veel respect heb voor de atleten die topsport bedrijven. Van dichtbij weet en zie ik wat er voor arbeid moet worden verzet om een topprestatie neer te zetten en wat een atleet er allemaal voor aan de kant moet zetten. Jarenlange training, ontberingen, inzet, passie en het inleveren van een groot deel van het sociale leven, houden gelijke tred met het klimmen op de prestatietrap en dan nog is het maar voor weinige weggelegd om de absolute top te bereiken.

Ik heb dan ook geboeid gekeken naar de verschillende reportages waar sporters als Irene Wust en Sven Kramer een kijkje gaven in hun dagelijks leven en ons deelgenoot maakte van al deze inspanningen. Alles gericht op dat ene moment, presteren tijdens de Olympische spelen in Sotsji en inmiddels hebben hun prestaties duidelijk laten zien dat dit aardig gelukt is.

Zonder verder ook maar iets af te willen doen aan deze prestaties, erger ik me mateloos aan de reacties om mij heen. Langebaanschaatsen is tenslotte een exclusief Nederlandse sport, net als korfbal, skûtsjesilen en kaatsen. Het simpele feit dat de publieke omroep deze sport tot in den treure uitzendt, maakt dat er veel geld beschikbaar is voor de schaatsers vanuit de commercie, dit geeft de Nederlanders een niet te overbruggen voorsprong op de spaarzame concurrenten die er nog zijn en veelal ook nog lid zijn van een Nederlandse ploeg.

Zelfs de leugens van minister Plasterk moesten wijken voor de overzichten waarin WE de Olympische medaillespiegel aanvoeren en WE de besten zijn van Friesland, Overijssel en Noord-Brabant en daar dan opeens een Olympische medaille voor krijgen. Of nog belangrijker waarom Sven Kramer de 1500 meter zo maar laat schieten? Zelfs die irritante Jostiband is aanwezig op de tribunes om "Het kleine café aan de haven" en andere smartlappen te toeteren. Aangemoedigd door die randdebiel van een Rutte met zijn even debiele woordvoerder, die beide een toonbeeld vormen van mensen die geen enkele affiniteit hebben met sport en enkel de overbekende vlag op een modderschuit uitbeelden.

Nee wat mij betreft zou het best wel wat minder mogen. De prestaties iets meer relativeren en in een perspectief plaatsen wat duidelijker aangeeft hoe klein deze sport eigenlijk is buiten Nederland, zou geen overbodige luxe zijn en de reacties erop, terugbrengen tot normale proporties. 

Wel ben ik heel benieuwd naar de reacties van roze Nederland op het gedrag van het koningspaar aldaar. Het mag bekend zijn dat naast het songfestival ook het koninklijk paar in een hoog aanzien staat bij deze groep en vraag me dan ook oprecht af hoe zij reageren op het overdreven gedrag van die 2 tijdens Poetins feestje in het homofobe Rusland. Dat je als schaatsliefhebber op de tribune gaat zitten om je landgenoten een hart onder de riem te steken, vind ik een prima zaak maar dat zou naar mijn mening wel wat ingetogener mogen, gezien hoe gevoelig sommige zaken liggen. De kinderopvang in die kringen is blijkbaar goed geregeld alhoewel ik me wel afvraag waarom je als ouders, je kinderen achterlaat omdat je zo nodig een week in Rusland naar schaatsen gaat zitten kijken. 

Pluspunt tijdens deze spelen is het ontbreken van Mart Smeets in Rusland. Je moet er toch niet aan denken dat hij daar ook nog eens iedere avond zijn one man show ging opvoeren. Het is tenslotte al druk genoeg daar aan die tafel van studio sport met alle deskundigen die hun licht laten schijnen over dit Nederlands onderonsje.

Mag ik dit allemaal zeggen? Ja, ik mag dit zeggen!

Fotograaf: Josh Walet