Blogs over Alphen

Alphen aan den Rijn -

Na het publiceren van 2 eerdere columns, zal langzamerhand wel bekend zijn hoe ik over die bloedhonden binnen de Rabobank denk en de afgelopen weken is mijn mening over hen alleen maar versterkt.

Van een persoonlijk gesprek met Heidi van Woudenberg, de directievoorzitster van de plaatselijk Rabokennel, is het dus nooit gekomen. Wel kreeg ik laatst een mailtje met de volgende strekking: of ik even mijn aandelen wilde verkopen  zodat ook de laatste rekeningen, die nog bij Rabo liepen, opgeheven konden worden en de klantrelatie beëindigd kan worden. Geen woord werd er verder gerept over mijn claim op de ten onrechte in rekening gebrachte taxatie kosten en op mijn vraag hierover blijft het angstvallig stil. U zult begrijpen dat ik dit over mijn kant laat gaan en dit keer op keer onder de aandacht zal blijven brengen van een ieder.

Nu zal ik de laatste zijn die oproept tot geweld maar ik kan me zo voorstellen dat iemand die op een zelfde manier zo uitgeknepen en honds wordt behandeld, op een bepaald moment zich zelf niet meer in de hand kan houden en als dit dan ook nog eens gepaard gaat met een lage agressietolerantie, verhaal gaat halen bij een filiaal van deze, naar mijn mening, criminele organisatie. Nogmaals, ik zou zoiets op geen enkele wijze goedkeuren maar wel begrip kunnen opbrengen voor de murw geslagen eenling die machteloos staat tegen deze moloch.

Groot was mijn verbazing toen ik bij thuiskomst, afgelopen vrijdag een persoonlijk geadresseerde en in doorzichtig plastic verpakte brochure op de voordeurmat zag liggen met het, door mij inmiddels gehate, logo van die criminele organisatie op de voorkant. Nu ben ik sowieso niet gediend om reclame te krijgen en zeker niet van deze bloedhonden. Was het vroeger nog normaal dat dit soort smerigheid tenminste nog in een onopvallende blanco envelop werd verstuurd zodat niemand kon zien welke vulgaire blaadjes je thuis gezonden kreeg, was deze dus voor iedereen zichtbaar.

Een brochure met mierzoete verhaaltjes waarbij de Rabobank Rijnstreek wat mensen uit de eigen organisatie aan het woord laat, over hoe geweldig ze wel niet zijn. Werkelijk om te kotsen als je dit soort propaganda doorleest. De familie Kim in Noord-Korea zou trots zijn op zo'n propaganda apparaat. Uiteraard geen woord over het slagveld wat de Rabo de afgelopen jaren aangericht heeft bij mensen thuis. Je moet als bank toch wel een gigantisch bord voor je kop hebben om dit soort shit te durven te verspreiden. Zo snel als ze zijn met je de strop om de keel aan te trekken, zo langzaam zijn ze blijkbaar om je uit een systeem te halen zodat je dit soort vulgariteit niet op je deurmat meer krijgt.

Maar goed, voor nu even genoeg over die bloedhonden met dien verstande dat ik net als de  oud-bestuursvoorzitter van woningcorporporatie Rochdale, Hubert Möllenkamp en Loek Hermans als toezichthouder van Meavita ook de verschillende voorzitters van directies of raden van toerzicht bij de banken, het liefst persoonlijk aansprakelijk zou willen stellen voor wat er onder hun vleugels gaande is. Heidi Van Woudenberg is nu even op vakantie want iedere week 32 uur lang je klanten afzeiken en uitzuigen gaat natuurlijk niet in je koude kleren zitten, maar heel benieuwd wanneer ik iets ga merken van die menselijke maat die ze opteren te gebruiken.

Volgende column zal ik mijn licht weer eens laten schijnen over de plaatselijke politiek. Ben nogal veel van huis weg en iedere keer als ik thuiskom kijk ik reikhalzend uit of er al wat zichtbaar wordt van die nieuwe politiek in Alphen? Het lijkt er veel op dat ze bij Nieuw Elan vooral de energie gestopt hebben in de verkiezingsstrijd want daarna heb ik eigenlijk niets meer van hen vernomen. Of het moet zijn dat, de door Gerard van As, door de slijk gehaalde firma Vorm inmiddels weer bij hem op schoot mag zitten. Erg geloofwaardig allemaal. Voor de rest is het angstvallig stil rondom deze groep golddiggers. Netjes aan de leiband van het kaasvrouwtje zonder ook maar enige inhoudelijk inbreng. Maar daar over volgende keer meer.