Blogs over Alphen

Alphen aan den Rijn -

Met zijn regenjas nog aan en zijn hoofddeksel in de hand liep de oude politieman naar boven. Daar zat de chef al zenuwachtig te wachten. de vingers trommelend op zijn bureau: “waar zat je nou? Ik word lastiggevallen door die nieuwe burgemeester Spies en jij bent nergens te vinden! Weet je eigenlijk wel wat er aan de hand is?” Zonder op antwoord te wachten ging hij door. “De oliebollenbakker bij de Alphense Brug is vanmorgen vermoord gevonden in zijn eigen kraam. Ik wil zo snel mogelijk een oplossing. Het is een eis van hogerhand”.  Voordat de rechercheur ook maar iets kon vragen, werd hij weggestuurd met een “Er uit de Cock!”.

Terug in zijn eigen kantoor legde zijn jonge collega Vledder uit wat er gebeurd was. Toen een meisje dat werkte bij de kraam een uur geleden de deur open had gedaan om als eerste de olie op te warmen, was ze bijna gestruikeld over het lijk van haar baas. “Meer weten we niet. Laten we maar gelijk gaan”, zei Vledder. De Cock zette zijn hoedje weer op en samen liepen ze naar beneden. Met de sirene aan, scheurden ze door het rode licht de Kennedylaan op, langs de Oranje-Nassausingel, de van Boetzelaerstraat in. Bij de V&D was de paal gelukkig omlaag, maar bij de brug sprong het licht op rood om een schip door te laten. Vledder bracht de auto slippend tot stilstand en wist nog net onder de laatste slagboom door te rennen om midden op de brug te blijven staan. “Kom op de Cock, zolang ik hier sta, doen ze hem niet open”.  De Cock liep rustig over de brug en trof bij de kraam dokter Gebel aan.

“Wat denk je Ruud?” vroeg de rechercheur. “Hij is overleden”, antwoordde de arts. “Net als jouw politieke partij” probeerde Vledder een flauwe grap, die hij altijd in het bijzijn van de dokter moest maken. “Kom op Dick, even serieus” kwam de Cock tussenbeiden. “Hoe en hoe laat is het gebeurd?”

“Ik denk dat hij gestikt is in zijn eigen baksels. Niet omdat hij zich verslikte, maar omdat hij was vastgebonden en ze hem twee appelflappen in zijn mond hebben gestopt en die met tape hebben dichtgeplakt. Iets te stevig blijkbaar”. 

De Cock liep peinzend om de kraam heen. In het donkere water van de Rijn starend, mompelde hij de verschillende mogelijkheden. Het waren er nog al wat. Klagende omwonenden, de Haringprins die in de winter zijn plaatsje kwijtraakt. Winkeliers, die het oneerlijk vinden dat de bakker daar gratis staat, wethouder van As, die de kraam daar weg wil hebben, John Vermeer van Culinair Alphen, die oliebollen platvloers vindt, Toob Alers, die verlost wordt van een concurrent van zijn Kerstmarkt. “Laten we eerst maar eens een borrel bij linke Reneetje van Rutten van Alle Hens gaan drinken” riep de Cock naar Vledder. 

(wordt vervolgd) 

Machiel Baantjer