Blogs over Alphen

Alphen aan den Rijn -

Toen ik hoorde dat zij naar Hawaii toe zou gaan, bekroop me wel een gevoel van jaloezie moet ik eerlijk bekennen want van alle plekken op de wereld die ik gezien heb, is het ook mijn favoriete stekje waar veel positieve dingen tezamen komen zoals de natuur, temperatuur en een relaxte atmosfeer met dito mensen, maar eenmaal op Schiphol aangekomen was dat snel over.

Naar mijn mening zou je wel wat vriendelijkheid mogen verwachten aan de balies op een vliegveld maar deze was ver te zoeken. Ondanks de ruime kerstversiering die de vertrekhal sierde, was er van een kerstsfeer weinig te merken. Misschien dat het vervelend is om op eerste kerstdag, zo vroeg al, te moeten werken maar ja shit happens en als het je niet zint dan moet je wat anders gaan doen. Blijkbaar moest het ongenoegen, over werken op dat vroege tijdstip, afgewenteld worden op de passagiers en uitte zich dat door iedereen te behandelen alsof het demente bejaarden betrof of zich misdragende kleuters. Dat iedereen als een vermeende terrorist aangezien wordt, moet je tegenwoordig maar op de koop toe nemen en je flesje blauwe Spa verdwijnt dan ook in de afvalbak om na de douane weer aangeschaft te kunnen worden a raison van € 3,50 per halve liter. Je moet wel heel graag reizen om dat allemaal te moeten ondergaan.

Eenmaal weer thuis gekomen was het wachten op 12 uur, het moment dat de Top 2000 editie 2014 zou beginnen. Heerlijk om al die oude en nieuwe muziek langs te horen komen en ondanks dat alles wel via de moderne multimedia is te beluisteren, op ieder moment van de dag, een prettige mix waarbij oude sentimenten en/of herinneringen weer boven komen en je zelf lang niet al die nummers op zou zetten maar wel plezierig is om ze weer eens te horen.

De zaterdag na de kerst, het oorlogsgebied in het centrum bezocht om de kledingkast weer op peil te brengen en wat dubbel glas uit te zoeken voor de stilaan verouderende ogen. Nu ben ik toch al niet zo’n winkeltype en de hele ambiance in het kloppend stadshart maakt dat al niet veel positiever zelfs met een verminderd gezichtsveld heeft het veel weg van een slagveld.

Als je dan zo aan het winkelen bent, viel het me op dat bij veel grootwinkelbedrijven er vooral heel jong personeel rondliep. Als je dan een keer je geld uit wil geven in 1 van die winkels, vind ik het zelf wel plezierig als je iets kan vragen wanneer je informatie nodig hebt en niet op een ongeïnteresseerde tiener, met de mond vol met kauwgom af hoeft te stappen, die blijkbaar meer interesse heeft in het stapleven van zijn of haar collega’s. Het zal wel het kostenplaatje zijn, dat hier voor verantwoordelijk is maar het lijkt mij dat er hier veel te winnen valt, voor de middenstand en je hoeft geen retail specialist te zijn om te beseffen dat alles valt of staat met professioneel personeel. Anders wordt de stap naar online winkelen wel heel gemakkelijk.

Gelukkig is zo’n middagje winkelen maar 1 of 2 keer per jaar en was ik blij weer thuis te zijn en weg te kunnen zwijmelen bij de radio want met het wegtikken van de laatste uren van 2014 wordt de muziek beter en beter. De laatste uurtjes werken, nog wat zaakjes regelen en wat laatste boodschapjes voor oudejaarsavond in huis halen en 2014 is verleden tijd.

Wens de meeste van U een prettige jaarwisseling en een goed en gezond 2015, voor wat zo’n wens waard is en hoop U volgend jaar hier weer regelmatig te treffen.