Blogs over Alphen - Overig

Alphen aan den Rijn -

Waarom beschuldigen politici elkaar van draaikonterij? Waarom staan beslissingen soms haaks op de partijprogramma’s en wringen volksvertegenwoordigers zich daarna in duizend bochten om het goed te praten? 

Het antwoord is eenvoudig: het systeem is sinds 1848 niet meer gewijzigd. Anderhalve eeuw geleden leefde een groot deel van de bevolking in bittere armoede. Geen vers drinkwater, geen riool, akelige ziektes en 6 dagen hard werken. Veel mensen konden niet lezen of schrijven. Als je al ooit buiten je dorp kwam, dan reisde je per trekschuit of koets. Geen telefoon, bioscoop, internet, radio of televisie. De mensen geloofden nog graag wat de kerk, de dokter, de partij of de vakbond zei.  De wereld veranderde ook niet zo snel. Eén keer per vier jaar stemmen was genoeg en eigenlijk ook de enige vorm van democratie die praktisch gezien mogelijk was.  

Er zitten veel nadelen aan het systeem. Er worden voor 4 jaar afspraken gemaakt. Na een verkiezing moet er een gemeentebestuur met wethouders of een kabinet met ministers worden samengesteld. Het wordt loven en bieden, voor wat hoort wat, inleveren en binnenhalen tussen partijen die geen van allen de meerderheid hebben. Binnen een week, wijken ze al af van wat ze hun kiezers beloofden. Er voor in de plaats komt een slap compromis dat regeer- of programma-akkoord heet.

Waarom doen ze dat? Waarom niet deskundige ministers of wethouders van buiten neergezet, die per geval kijken wat haalbaar is? Dat mag van de wet, sterker nog eigenlijk hoort dat zo. Iedere politicus zou dan eerlijk en zonder achterkamertjesafspraken zijn mening kunnen geven.

Waarom toch dat marchanderen “wij gedogen jullie kabinet in ruil voor strengere asielwetten. Wij stemmen in met jullie bezuiniging op gehandicapten, als wij de minister op financiën krijgen. Als wij van jullie een cultuurhuis krijgen en één wethouder, gaan wij niet moeilijk doen dat jullie een Maximabrug willen en twee wethouders”. Waarom daarna dat oneerlijke gedoe als de burger om uitleg vraagt?

De baantjes waarover onderhandeld wordt zijn namelijk zo fucking belangrijk voor politici. Eénmaal in het pluche heb je een levenslange garantie ook al doe je het nog zo slecht. Je wordt daarna altijd beloond met een functie als commissaris, voorzitter, burgemeester, directeur of met een stevig wachtgeld. Wat dat betreft is er sinds de regententijd niks veranderd. 

Het systeem zoals dat in Nederland gehanteerd wordt, doorbreek je niet zomaar. D66 heeft wel eens iets geprobeerd, maar doet, in ieder geval in Alphen, al even hard mee met het circus. Politieke fossielen als Hans Wiegel en Ruud Gebel houden de deur stevig dicht. Baantjesjagers als Guusje Terhorst en Hélène Oppatja vinden het ook wel best. Ze hanteren argumenten, die ook uit 1848 stammen:

-De burger kan niet alles overzien.
-Dit is de enige manier om iets op lange termijn te plannen.
-Als we de burger tussentijds aan het woord laten, gaat de waan van de dag regeren.

Dames en heren politici, u durft anno 2011 toch niet te beweren dat u slimmer bent dan uw kiezers? Kijk eens rond in de gemeenteraad, dan weet u het antwoord.  

Ik heb een oplossing. Zonder langdurige grondwetswijziging. Niet weer de zoveelste partij met "nieuwe politiek", maar echt iets heel anders. Burgers kunnen de macht grijpen. Wacht mijn volgende blog maar af. Een potentiële bom onder het systeem....