Blogs over Alphen

Alphen aan den Rijn - Toegegeven, het kan helemaal geen kwaad wat meer groen en fleurigheid in ons Stadshart te brengen. Mits die natuur niet belemmert dat ons Stadshart ook nog voor andere dingen te gebruiken is. Het is prima om wat meer kunst naar voren te brengen op de plaats waar we toch zoveel mogelijk Alphenaren bij elkaar willen brengen. Mits die kunst wel ‘hufterproof’ is, anders hebben we er meer ellende dan lol van. Uiteraard is het prima om regelmatig leuke evenementen als het ijzige ‘Winterspektakel’ te organiseren, hoewel Alphen aan den Rijn ook buiten het Stadshart nog wel de nodige succesvolle evenementen kent. Het is ook prachtig om bezoekers, o.a. vanuit Archeon of Avifauna, naar ons stadshart te trekken, maar ja, die zullen zich ook wel afvragen waarom een buitengewoon markant gebouw als de Adventskerk door een functieloze blokkendoos aan het zicht onttrokken is. Natuurlijk zou het leuk zijn als onze winkelstraten wat meer aan de Rijn zouden liggen, maar dat is, nét als veel andere Rijndorpen overigens, nu eenmaal niet zo. En moeten we het doen met wat doorkijkjes waar dat zonder al te veel kosten mogelijk is, en met wat terrassen langs De Aar. Ja, met al die ideeën rond ons Stadshart, verlucht met mooie maar wazige plaatjes, zou je gemakkelijk vergeten dat de primaire functie van dit Stadshart bestaat als centrum om te winkelen en te recreëren.

Wat Alphen aan den Rijn al jaren ontbeert, is een ambitieus detailhandelsplan, waarin winkels, horeca, kunst en cultuur worden samengesmeed tot ‘The Place to be’ voor elke inwoner van onze, straks zo grote, gemeente, de Alphenaar voorop!

Natuurlijk heeft het Stadshart de grote winkelketens nodig. Tenslotte hebben die de commerciële slagkracht om klanten te trekken en te binden. Maar zo langzamerhand lijkt het erop dat dit Stadshart alleen nog maar bestaat uit die landelijke winkelketens. Dat is gevaarlijk, want die ketens hebben winkels in alle stadscentra om ons heen, ze hebben vaak zelfs filialen in onze eigen wijk-, buurt- en dorpscentra. Op deze manier krijgt de bezoeker van ons Stadshart helemaal geen idee op een speciale plek te zijn waar hij in een gezellige atmosfeer kan winkelen, recreëren, flaneren of gewoon naar andere bezoekers kijken op één van onze terrassen.

Daarom moet de gemeente Alphen aan den Rijn, zonder zich veel van bestaande belangen aan te trekken, een eigen plan trekken teneinde al die investeringen in Hoge én Lage Zijde, in financiële én maatschappelijke zin, te laten renderen. Ze moet niet meer toestaan dat plaatselijke supermarkten de ontwikkeling van dat stadshart, qua ruimte, qua sfeer, qua verkeersdruk én behoefte aan parkeerplaatsen, in de weg staan. Supermarkten horen in de wijken thuis, ook voor de inwoners van het centrum zelf. 
In die herschreven nota Detailhandelsbeleid moet het ook niet meer kunnen dat, wát er voor leuke plannen met het Stadshart ook zijn, deze worden gefrustreerd met een ontwikkeling als De Baronie. Daar wordt, op de plaats die hoogstens een buurtcentrum rechtvaardigt, door projectontwikkelaar Green een winkelcentrum ontwikkeld dat ver uitstijgt boven die natuurlijke functie. Een winkelcentrum dat niet alleen direct concurreert met ons Stadshart, maar ook met wijk- en dorpscentra om ons heen. En wat we dan weer met al dat extra verkeer aanmoeten?

Nee, Alphen aan den Rijn moet haar Stadsstatus niet alleen met stenen, maar ook met adequaat beleid vorm geven. Daarbij zullen harde noten gekraakt moeten worden, noten die in feite allang al bij de start van die Stadshartplannen gekraakt hadden moeten zijn. Hoogvliet heeft direct in alle wijken en dorpen een supermarkt, zoals het hoort. Helaas moesten ze er ook zo nodig eentje bouwen aan de Julianastraat, zodat een groot deel van die straat wordt beheerst door een onaantrekkelijke muur. En veel parkeerruimte wordt ingenomen door Hoogvliet klanten die verder geen stap in het Stadshart zetten. Dat is overigens ook met de Mediamarkt het geval.

Natuurlijk kan de situatie ook in Alphen aan den Rijn verbeterd worden, maar met vijf wethouders die allemaal wat te zeggen hebben over ons detailhandelsbeleid lijkt een gezamenlijke aanpak vanuit de politiek vrijwel onmogelijk. Wat wél mogelijk zou zijn als de politici stoppen met praten, de handen in elkaar slaan en iets aan de zorgelijke situatie gaan doen. Hoe, dát vindt u de volgende week in deze column.