Blogs over Alphen

Alphen aan den Rijn - Fotograaf Lisenka l'Ami zoekt voor haar nieuwe blog mensen die mee willen werken aan hele korte documentaires over onzichtbare ziekten en over kwetsbaarheid. Mensen zoals jij en ik met een ingebouwd foutje. Of twee. Of drie. De duvel schijt tenslotte op een grote hoop. Dus als je iets mankeert, komt dat ook meestal niet alleen.Voorbeeld: als je PTSS hebt, heb je ook vaak depressie. Soms heeft het een met het ander te maken en soms helemaal niet. Je kunt PTSS krijgen van iets heel ergs en dan kan een symptoom depressie zijn. Heb je extra pech dan heb je al depressie geërfd van een van je (voor)ouders en dan loop je onderweg in je leven toevallig ook aan tegen iets heel ergs waardoor je PTSS krijgt. Shit happens, die duvel dus.Er zijn natuurlijk ook fysieke ziekten die onzichtbaar zijn. Die zitten meestal ook van binnen, niet in je hersens maar in een ander onderdeel. Fibromyalgie bijvoorbeeld. Of MS. Of de ziekte van Crohn.

Nou zijn er mensen die alles waar geen dikke laag gips omheen zit, aanstellerij vinden. Die mensen moeten vooral niet verder lezen. Om van het dagelijks bestaan iets te maken is voor hen een makkie. Voor iemand met een onzichtbare ziekte is het meestal een uitdaging. Dat betekent trouwens niet dat 'het leven' moeilijker is. Het betekent gewoon dat je hier en daar met jezelf rekening moet houden op een manier die anderen niet hoeven.

Zo weet ik dat ik niet zomaar een middagje kan gaan shoppen. Daar staat namelijk een forse prijs op. Een paar uur rondlopen in een outlet, kost mij een hele maand moeilijk en met veel pijn lopen. Dat is de prijs die ik betaal. Of ik kies ervoor om zoiets niet te doen. Gelukkig hou ik niet van shoppen.
Zo weet ik ook dat als ik afspraken zomaar op het laatste moment afzeg, het een enorme rotzooi is in mijn huis en ik het liefst in mijn bed blijf liggen, dat het dan tijd is om forse maatregelen te nemen. Anders blijf ik maanden onder een figuurlijke zwarte deken zitten.
Je ziet aan mij niet van buiten dat lopen niet vanzelf gaat en dat ik dat ook van 'het leven' vind. Meestal ben ik heel goed in het vinden van een zit- of hangplek, ben ik ongegeneerd gezellig, behoorlijk welbespraakt en lekker sarcastisch en ik zeg er niks over.

Van de week zat ik met een oude vriend bij de Wijnbar aan de wijn en zo in het gesprek kwam depressie ter sprake. Dat had hij niet gedacht. Van de week zat ik met een leuke opdrachtgever aan tafel en het gesprek kwam op een aangepast bureau. Dat had hij niet gedacht. Ik hou het dus goed verborgen.
Vanmiddag zag ik dus Lisenka op facebook voorbij komen met haar oproep. Leafs van mij wil onzichtbare ziekten uit het verdomhoekje halen en zichtbaar maken. Ik hoop dat ze er een mooi project van maakt en ik steun haar oproep. Is goed voor mijn karma.