Blogs over Alphen

« Vorige - Volgende »

Vier kilo kutbeest

13 maart 2012 - 09:59  •  Erik Boerefijn  •  reacties

Vier kilo kutbeest

Alphen aan den Rijn -

Nu loopt hij tegen trekhaken aan, houdt soms z'n plas niet in en komt af en toe de bank niet meer op. Hij is al zo vaak bijna doodgegaan. Af en toe had hij epileptische aanvallen, maar een dag later rende hij weer achter katten aan. Kortgeleden dachten we dat het pijpje leeg was. Joes at niet meer, dronk amper en werd mager. De dierenarts vertelde dat ze zelden zo'n fit oud hondje tegenkwam. "Inslapen? Waarom? Het is gewoon een hondje van alledag." Halfdoof, nagenoeg blind en met nog maar vier tanden, maar kerngezond. En zonder pijn, volgens de dierenarts. En dat is voor nu het belangrijkste. Omgerekend is hij nu 107...

Ja... Het is weleens gebeurd. Daar stond ik dan, voorovergebogen in Groenoords bosjes, met een plastic zakje gereed, op zoek naar stront... En niet zomaar stront, maar van een hondje van vier kilo. "Poep van je eigen kind stinkt niet", hoorde ik iemand ooit zeggen. Vond ik eng. De krul in de mondhoeken, de ietwat overslaande stem, het licht trillende linkerhandje: poep van je eigen kind stinkt óók! Het is altijd ranzig. Alleen voor kinderen en huisdieren houden we soms onze neuzen dicht. Ik dus blijkbaar alleen voor m’n dochter en Joes.

Je gaat toch van zo’n idioot beest houden. Ooit stond er iemand met een kettingslot boven m’n hoofd te zwaaien. Joes stond met opgetrokken lip te grommen, nergens bang voor. Achter brommers aanrennen, achter katten aan die groter waren dan hijzelf, agressief zijn tegen honden waarvoor hij met twee happen gesneden koek is… Vier kilo kutbeest; een leeuw op zakformaat. De enige vriend die altijd zin had om mee te gaan. ’s Ochtends, ’s nachts en urenlang. De enige vriend waartegen je nooit iets hoefde te zeggen. Altijd vrolijk, energiek, zeer aanwezig en vol levenslust, onze kleine opgepimpte Yorkshire terriër.

Het leuke is: hij doet het nog. Die ranzige vier kilo kutbeest is een hondje van alledag. Voor een vriend als Joes heb ik wel een plastic zakje over. Blij toe dat Joes geen paard is, trouwens...

Fotograaf: Josh Walet
logo Alphens.nl