Blogs over Alphen

Alphen aan den Rijn -

De eerste betrof een brand in een slooppand op zondagochtend. Omwonenden moesten voor alle zekerheid hun huis uit. Verder niks aan de hand, maar o, o, o, wat waren ze boos, omdat de gemeente geen “slachtoffer”-hulp had geregeld. “Nog niet eens een bakje koffie”, klaagde iemand in de krant.

Het tweede geval betrof de slachtoffers van de schietpartij in de Ridderhof. Niet de mensen, die een kogel door hun lijf kregen, maar mensen die iets gezien of gehoord hebben. Ze zouden door de gemeente en burgemeester Bas Eenhoorn in de steek zijn gelaten.

Eerst maar eens over die brand: wat een zeikertjes! Ik zelf woon iets verder weg en had er juist de pest over in dat ik net die ochtend lekker lang had uitgeslapen. Bij een lekkere fik sta ik vooraan. Dat kunnen die buurtbewoners toch ook doen? De tijd vliegt en het was koopzondag, dus overal kon je terecht om iets te drinken of te eten. Trouwens, je gaat echt niet dood als je een keer een ochtendje koffie moet overslaan. Die zeuren zullen wel geen vrienden meer hebben, waar ze even langs kunnen gaan.

Dan de Ridderhof. Een lastig onderwerp, want er zijn natuurlijk mensen, die echt een hoop narigheid hebben meegemaakt, maar over die mensen gaat dit stuk niet. Ik ben echt niet zo’n harde, die verdriet en narigheid van anderen niks doet en vind dat we als maatschappij moeten helpen als iemand echt in de problemen komt. Maar hoeveel mensen zijn er niet, die net zoveel of nog veel meer ellende hebben meegemaakt, dat minder in het nieuws was? Een kind verloren, een blijvende handicap na een ongeluk, je baan kwijt op latere leeftijd, een beroving. Hoeveel mensen zijn er niet, die altijd al op achterstand stonden, omdat ze wat minder mooi, intelligent, rijk of sportief zijn geboren?

Het 2^e kamerlid Ahmed Marcouch van de PvdA heeft de Ridderhof op de agenda gezet.  Ahmed is net als Ali B. een troetelmarokkaan. Volgens zijn strak geregisseerde website kwam hij op zijn 10e jaar bij zijn vader wonen, die al jaren in Nederland werkte, en hij leerde onze taal in 2 jaar. Daarvoor had hij nog nooit op school gezeten. Wat zijn vader, dan wel met de kinderbijslag voor 14 kinderen! heeft gedaan, vertelt het (te) mooie verhaal niet.

Dankzij Ahmed kan ik me ook niet meer aan de indruk onttrekken, dat je met de Ridderhof lekker kunt scoren. Zijn nieuwe baas Samsom, zal wel gezegd hebben, dat de hele fractie het land in moest om punten binnen te halen tegen het huidige kabinet.

Korte termijn politiek over de rug van mensen! Te veel hulp van de overheid is net als harddrugs: in het begin voel je jezelf in de hemel, maar uiteindelijk beland je in de goot. Op dat moment zijn Ahmed en Diederik je echter al lang vergeten, want bij Pauw en Witteman zijn ze niet geïnteresseerd in ouwe schietpartijen.

En... tegenover ECHTE slachtoffers, wordt het tijd dat we dat woord eens wat minder vaak misbruiken voor allerlei kleine probleempjes!

Machiel van der Schoot