Blogs over Alphen

Alphen aan den Rijn -

Soms stonden er bij de ingang rijen tot ver op de parkeerplaats. Dan stond je daar met je vriendjes en je rugzak. Te wachten tot je dat witte pasje – een geplastificeerd stukje papier met een pasfoto erop – mocht laten zien en door de gele draaihekken mocht lopen. Dan keek je vast goed om je heen, op zoek naar de mooiste meisjes die er die dag waren. Want die moest je in de gaten houden! Er waren daar wel wel kleedhokjes, maar meestal had je toch je zwembroek al aan. Bovendien stond iedereen altijd midden in de zon te wachten. Oververhit en haastig spoedde al die mensen zich dan naar dat heerlijk verfrissende en onverwarmde water. Ik zal nooit vergeten hoe het voelde. Het koude water van de oude Hoorn. Verfrissender werd het nooit meer. En mocht een zomers begonnen dag uitdraaien tot een regenachtig drama, moest je het daarmee doen. Jammer, maar er was niet eens een binnenbad. 

Die oude Hoorn: in mijn herinnering een oase. Zo ruim van opzet dat je er op écht gras een balletje kon trappen. Je werd niet direct uit het water gesleurd als je er even iets te wild in plonsde. Ook de eerste waarschuwing bestond toen nog en werd vanuit zo'n hoge witte stoel gegeven met behulp van een strenge snerpend en penetrant zwembadfluitje. Van je laatste zakgeld kocht je kikkertjes voor vijf cent per stuk, trekdroppen voor tien cent of een Calippo voor anderhalve gulden. Maar het moest anders, moderner. Weg met de geplastificeerde pasjes. Armbandjes met een chip erin deden hun intrede. Alles werd chloor, verwarmd en zuurstofarm. Alleen voor een paar fanatiekelingen was er nog een buitenbadje. Met een duikplankje. Vanaf dat moment ben ik gestopt met zwemmen, denk ik.

Misschien ben ik wel een oude azijnpisser geworden, maar hé! Er horen vliegen in dat water! Er moeten horzels rondzwermen die gemeen kunnen steken, er moet gras op je handdoek en kleren komen en water hoort koud, niet klef en warm! En als een kleuter stiekem in het water pist, moet ‘ie niet het gesis horen van chloor dat al die vervuilende bacteriën á la minute de nek omdraait. Diezelfde kleuter moet maken dat 'ie wegkomt omdat anders het water alleen aan zijn kant verdacht warm wordt... Smerig, maar zo hoort het toch?

Op 16 mei aanstaande zal burgemeester Eenhoorn nabij de Ridderhof een nieuw zwembad openen. Uit de as van De Thermen herrees letterlijk AquaRijn. Een gloednieuw zwembad. Ongelofelijk fijn voor iedereen die gek is op zwemmen. En voor ouders met kinderen op zwemles. En voor waterpoloërs. Maar zonder vliegen… In Koudekerk hebben ze er nog wél één, zo’n oase. Een plas water, frisse lucht, gras en zon. En regen, als dat toevallig in het weerpakket van die dag zit. AquaRijn ziet er fantastisch uit, van binnen en buiten.

Toch zal AquaRijn nooit zo’n oase worden als die goeie ouwe Hoorn. Want nergens smaakten warm geworden chips en lauwe cola zó lekker.