Blogs over Alphen

« Vorige - Volgende »

Kusje

27 juni 2012 - 12:09  •  Erik Boerefijn  •  reacties

Kusje

Alphen aan den Rijn -

We hadden stapels kleren voor d’r, maar alles bleek net iets te groot. En omdat mijn vrouw ziek was, moest ik het dorp in. Vol goede moed stond ik in de ijssneeuw op de bus te wachten. Gemillimeterd, ongeschoren en dus op afgetrapte Nike’s stond ik uiteindelijk in de V&D. Op zoek naar passende babykleertjes. Ik voelde me op een natuurlijke manier wat ongemakkelijk en had uiteraard geen idee wat ik moest kopen. Wist ik veel. Dus liep ik kledingrek na kledingrek af en stond een paar keer wel een paar minuten met iets in m’n handen, voordat ik toch maar besloot het terug te hangen. Je wilt als kersverse vader niet thuiskomen bij je zieke vrouw met niet-passende babykleren.

Het was ongelofelijk druk in de winkel en stikheet. Daarom besloot ik mijn jas maar even uit te doen. En net op het moment dat ik die op de grond neerlegde en naar het volgende rek wilde lopen, dook er vanuit mijn ‘dode hoek’ ineens een oudere dame op. Ze schrok zichtbaar van me, keek me angstig aan, toen afkeurend en snelwandelde gauw naar een andere hoek van het warenhuis. In eerste instantie negeerde ik het. Ik was een vader met een missie. Maar het begon toch op te vallen toen ook jonge moeders me aankeken met een benauwde blik en gauw wegliepen toen ze die bijna kale man tussen de rekken vol babykleertjes zagen ploeteren. Was het dan zo gek om een kerel op de babyafdeling tegen te komen?

Ik had geen idee wat er aan de hand was. Wederom negeerde ik de bijna bange en zeker afkeurende blikken en na een uur op zo'n veertig vierkante meter te hebben gebivakkeerd, had ik een mandje vol kleertjes. Blij en opgelucht stapte ik bij m'n moeder in de auto. Ze was toevallig in de buurt en kon me ophalen. Hoefde ik niet op de bus te wachten. Na de gebruikelijke ditjes en datjes keek ze me ineens bezorgd aan. “Heb je dat gehoord, van dat kinderdagverblijf in Amsterdam?” Ik had geen flauw idee waar ze het over had. “Die verschrikkelijke zedenzaak? Er zouden baby's en peuters misbruikt zijn.” Baby's en peuters? Ma, waar heb je het over, dacht ik toen nog. Maar afgelopen 21 mei werd Robert M. veroordeeld tot 18 jaar gevangenisstraf en TBS met dwangverpleging.

Afgelopen week werd de conciërge van katholieke basisschool Het Spinnewiel ontslagen. Op zijn computer werd kinderporno aangetroffen. En opeens begrijp ik met terugwerkende kracht die bezorgde gezichten van die bewuste middag in de V&D. Een onverzorgde kerel tussen de babykleding, vlak nadat Eberhard van der Laan bekend had gemaakt dat op kinderdagverblijven zo'n 30 tot 50 baby's, peuters en kleuters het slachtoffer waren geworden van seksueel misbruik…

Het is een stralende lentedag in 2012. Midden op een vol terras zit een klein meisje van anderhalf, met papa en mama. Ze trekt alle aandacht naar zich toe, lacht, zwaait en deelt handkusjes uit aan iedereen die maar naar d'r glimlacht. Plots wil het meisje haar vader een kusje geven. Op z'n mond. Dat doet ze toch ook bij mama? Maar papa draait ongemakkelijk z'n hoofd weg en het liefdevolle kusje belandt op z'n wang. Want papa herinnert het zich nog. Die bezorgde blikken van toen. Van die ene middag in de V&D.

Fotograaf: Josh Walet