Andere Blogs

Alphen aan den Rijn - Eigenlijk kwam het verschrikkelijke nieuws, dat de 2 broertjes Ruben en Julian na een zoektocht van 2 weken, dood aangetroffen waren in de buurt van Doorn, afgelopen zondag niet geheel onverwachts. Als vader van 2 kinderen is het ook onbegrijpelijk om je voor te stellen dat iemand in staat is om tot zo'n daad te komen en om voor deze uitweg te kiezen, aan de andere kant zou je jezelf eens moeten afvragen of het systeem in Nederland niet mede verantwoordelijk is aan dit soort buitensporige uitwassen. Begrijp me goed, er is geen enkele reden of excuus om zulke waanzinnige moorden te plegen waarbij je eigen kinderen of welke kinderen dan ook het slachtoffer zijn, maar bij de soms hysterische reacties en van haat en moordlust druipende reacties kan je ook je vraagtekens plaatsen en iets meer nuance brengen. Zijdelings heb ik ooit eens iets te maken gehad met 1 zo'n instantie en dat was al bijna genoeg om de stoppen te doen doorslaan, laat staan dat je in 4 jaar tijd met 10 van die instanties wordt geconfronteerd en evenzoveel keren tegen een blinde muur botst. Je bent overgeleverd aan de geitenwollensokken terroristen die je leven volledig overnemen en iedere stap die je neemt moet je verantwoorden en hoe normaal die ook zijn, het eindoordeel ligt bij hen. Telkens je verhaal doen en iedere keer weer een andere sociaalwerkster, kinderpsycholoog, gezinsconsulent, klinisch pedagoge, hulpverleners in het CJG (centrum jeugd en gezin) of hoe die wollige theedrinkers ook genoemd mogen worden, en zachtjes aan word je vermorzeld door de langzaam draaiende, maar niet te stoppen raderen van dit zichzelf in stand houdende systeem. Een uitweg is er niet want iedere negatieve reactie naar deze hulpinstanties toe heeft directe gevolgen. Bij escalatie tussen ex partners of met zo'n pseudo wetenschapper is steun van politie of justitie ook niet verwachten, want deze verwijzen je direct door naar 1 van die langs elkaar heen werkende instanties en daar sta je dan. Opmerkelijk is dat bij veel grote zaken van de laatste jaren dit soort instanties hebben zitten slapen. Hier in Alphen ligt natuurlijk de moord op Savannah nog vers in het geheugen waarbij zo'n beetje iedere fout is gemaakt die je maar kan bedenken en alles en iedereen zijn eigen straatje schoonhield. Direct gevolg van een jarenlange enorme bureaucratisering waar goed betaalde managers zich alleen bezig hielden met het opstellen van protocollen, stappenplannen, reorganisaties en nieuwe procedures binnen de organisaties en het veldwerk over gelaten wordt aan oude fossielen, die alle reorganisaties hebben overleefd of net afgestuurdeerde huppelkutjes die het zo leuk vinden om te werken met kinderen, zonder enige levenservaring maar klaargestoomd voor dit werk met enkel theoretische kennis. Grote vraag is natuurlijk of dit soort excessen "casualties of war" zijn en hoe erg ze ook mogen zijn, niet te voorkomen zijn, of juist een gevolg zijn van de werkwijze van deze instanties waardoor mensen dusdanig verstrikt raken in het web van de navelstarende hulpverleners, ze geen andere uitweg meer zien dan het plegen van een wanhoopsdaad. Ten overvloede nog maar eens is dat allemaal geen excuus en heb ik er geen enkel begrip voor dat desperate ouders, uit soort van wraakzucht, de hand aan hun kinderen slaan, maar kan me wel indenken dat je in zo'n uitzichtloze positie, je gram haalt op je ex of je boosheid richt op de, vaak partij voor de moeder kiezende, overheidsinstanties. De nasleep van dit drama is wel aardig in te schatten lijkt me. We gooien er maar weer eens een stille tocht tegen aan met life verslag bij zo'n goedkoop-emotie-programma als "5 in het land" of "Hart van Nederland" met na afloop een studiogesprek met allerlei experts hoe dit nu toch mogelijk is is ons landje. Op de vindplaats legt men nog wat bloemen en misschien wel een tegel met zo'n lieveheersbeestje erop waarvan acte. Alle instanties die betrokken zijn geweest rondom dit gezin, de afgelopen 4 jaar, worden nog eens onder de loep genomen en een speciale onderzoekscommissie in het leven geroepen, die dit allemaal nog eens gaat samenvatten en hun bevindingen en aanbevelingen, in een uitgebreid rapport, over 1 tot 2 jaar overhandigen aan de speciale tweede kamer commissie van jeugd en gezin, die dat in het bijzijn van de pers in ontvangst neemt en er vervolgens niets mee doet of kan doen. In het slechtste geval komt er weer een overteffende inspectie boven de al bestaande instanties te staan en modderen we rustig verder, tot die tijd is het wachten op de gruwelijke daad van een volgende ouder die geen uitweg meer ziet in het moeras van die hele jeugd- en gezinshulp. Het zou goed zijn als de collectieve verontwaardiging zich niet alleen zou richten op de daders maar ook op het functioneren van deze softsector.