Andere Blogs

« Vorige - Volgende »

't Is potjandorie wel zo

13 juni 2013 - 08:55  •  Wil Verschuur  •  reacties

t Is potjandorie wel zo

Alphen aan den Rijn -

Het stoort me dan enorm, als een jonge huppelkut, drs. in communicatief kleien en creatief werken met kurk van net 24 lentes bij Pauw en Witteman komt uitleggen, dat ik met mijn geld solidair moet zijn met de jongeren. Waarom??? Omdat zij tot zowat 30 jaar op schoolzitten en dan gaan back-packen minstens een jaar, om de studielening niet te hoeven terugbetalen! En... hebben zij niet genoeg tijd om zelf te sparen voor hun oude dag? Moeten van mijn spaarcenten ook nog dikke bonussen voor de bestuurders van mijn pensioenfonds worden betaald? Mag de minister van Financiën zo maar een miljardengreep doen in mijn spaarpot om het begrotingstekort te verlagen, gelijk vriend Onno Ruding van het Christen Democratisch Appel deed? 

Wat is er gebeurd met mijn jarenlange +- 540 per maand bijdrage ten behoeve van de VUT? Desgevraagd aan de Buitenland-commissie van het Nederlandse Parlement wist de heer Timmermans in het bijzijn van een Rijks-scharrelvarken te vertellen, dat de Kamer met de Vakbonden gaan beslissen. Alsof ik met mijn schoenmaker ga beslissen wat we gaan doen met ZIJN spaargeld en ZIJN huisje in het Limburgse heuvelland. In gewoon Nederlands zou ik dat struikroverij willen noemen.

Gelet op het beleid van de dame die ik als vleesgeworden domheid betitel en de minister van VWS, zou ik graag een pil van Drion willen hebben. Dan kan ik zelf, op het moment waarop ik vind, dat ik genoeg ben uitgeperst, er gewoon uitstappen. Mij zal jammer genoeg niets anders overblijven als dat wat de laatste zin is uit Titaantjes: Ze stapte van de brug en uit het leven. En ook ben ik het hartstikke zat om telkens dat geouwehoer over die vergrijzing aan te moeten horen, waarmee men ons regelmatig een schuldgevoel probeert aan te praten! 

Dat we überhaupt het lef hebben om nog zo lang te leven! Vooral de overheid maakt hier graag gebruik van, maar vergeet, dat deze grijze horde, destijds na de tweede wereldoorlog, de kar uit de blubber heeft getrokken om voor hen weer vrij baan te maken. 

Ik heb geen dank nodig, maar zou een beetje meer respect voor mijn grijze kop, erg op prijs stellen!

Groetjes en nog menig jaartje in een goede gezondheid toegewenst! 

Wil Verschuur.

Fotograaf: Josh Walet