De Maranathakerk werd in 1888 gebouwd door aannemer L. Gesman te Oudshoorn naar ontwerp van architect W.C. Coepijn. De kerk had toen  700 plaatsen en verving de kerk aan de andere kant van de Raadhuisstraat langs de Rijn. Daar staat nu een appartementsgebouw (naast de Swaenswijkbrug). In de loop der jaren is er het nodige verbouwd aan de Maranathakerk. De grootste verbouwing heeft plaatsgevonden in 1964.

In de nacht van 6 op 7 mei 1998 werd er door een gestoorde man brand gesticht in zowel de Bonifaciuskerk als de Maranathakerk. Bij de eerste viel de schade nog mee, maar van de Maranathakerk was maar weinig meer over. Alleen de muren stonden nog overeind. Ook het orgel was geheel in vuur opgegaan. De schade die meer dan 3,2 miljoen gulden bedroeg heeft de architect er toe gebracht met een totaal ander en moderner interieur te komen. Wel zijn de bijna 120 jaar oude plavuizen, die na de brand onverwacht te voorschijn kwamen, gebruikt voor het nieuwe interieur. Het resultaat is een kleurige speelse kerkzaal, met antieke accenten. Nog steeds doet kerk iedere zondag dienst als kerkgebouw en door de aanbouw van moderne zalen is het een complex dat voor veel kerkelijke en niet kerkelijke activiteiten uitermate geschikt is.

Het orgel staat op de lijst van Rijksmonumenten. 

Gerelateerde afbeeldingen:

Bekijk alles van Maranathakerk

Daar stond de nieuwe Bonifaciuskerk in 1886: een neogotisch (bijna hemels) juweel aan de Paradijslaan! Zo beleefde katholiek Alphen de nieuwe kerk: de bevestiging van een eeuw katholieke emancipatie. De kerk verving de kerk aan de prins Hendrikstraat. 

Een erewacht van 36 ruiters, guirlandes, vlaggen, bloemen en muziek onderstreepten de feestgevoelens op deze dag. Helaas zou hij beëindigd worden door ordeverstoring: vlaggen werden weggerukt, ruiten sneuvelden, de burgemeester moest bisschop Bottemanne een bewakingsescorte meegeven van 4 veldwachters! De weg van de oecumene zou nog lang zijn...

Bouwen vraagt ook in het paradijs om een stevige fundering: 570 houten heipalen, waarvan 300 met een lengte van 10 meter, werden door aannemer Moons uit Berkel in de grond geslagen. Architect van de kerk was Evert Margry uit Harderwijk, een leerling van de beroemde Cuypers die de Franse gotiek in ons land introduceerde in de 19de eeuw. Margry had al een aantal kerken in de regio gebouwd (Hoogmade, Voorhout) en was bezig met de bouw van de kerk in Nieuwveen. De overeenkomsten zijn dan ook niet zo verrassend. Karakteristiek zijn: het consequent gebruik maken van baksteen en natuursteen, het zaagtandmotief in de lijsten onder de ramen, het houten tongewelf.
Evert Margry werkte samen met kunstenaars, vakmensen uit diverse disciplines die zich herkenden in de Franse gotiek en dit wilden etaleren in hun kunstwerken. De aanvankelijk witgepleisterde kerk zou in de loop van de volgende decennia het aangezicht krijgen van een kleurrijk interieur, als een diapresentatie van Bijbelse taferelen. Beelden, ramen, wandschilderingen, vaandels, een Piëta.

De grootste bijdrage aan de vormgeving van de kerk werd geleverd door de ateliers voor glasschilderkunst van de firma Mengelberg. Deze protestantse kunstenaarsfamilie uit Keulen belandde op uitnodiging in katholiek Nederland. Talrijke kerken in ons land getuigen van de artistieke prestaties van verschillende generaties Mengelberg. In onze Bonifacius werden vanaf 1920 tot 1935 gerealiseerd:
twee ramen over het leven van Bonifacius (de verkondiging aan de Friezen en de marteldood),  vervolgens de twee hoofdramen in het zuider- en noordertransept, gewijd aan Sint Jozef en de martelaren van Gorcum. De 10 ramen met wit glas in de zijwanden van de kerk zouden de 10 geboden illustreren, maar door geldgebrek in de dertiger jaren werden er slechts 4 gerealiseerd.

Gerelateerde afbeeldingen:

Bekijk alles van Bonifaciuskerk

Gerelateerde afbeeldingen:

Bekijk alles van Misdaad

Gerelateerde afbeeldingen:

Bekijk alles van Calamiteiten

De Raadhuisstraat is genoemd naar het oude raadhuis van de voormalige gemeente Aarlanderveen. In de richting van het centrum is er nog steeds de nodige zakelijke activiteit in de vorm van speciaalzaken en horeca, maar vroeger waren er winkels tot aan de Maranathakerk toe. Samen met de van Mandersloostraat en de Aarkade, vormde de Raadhuisstraat het hart van Aarlanderveen aan de Lage Zijde.  Op diverse plaatsen kon aangemeerd worden om schepen te ontladen of te bevrachten. Dwars op de weg waren arbeidershuisjes gebouwd die veelal door een poort te bereiken waren, de huisdeur was zelden aan de straatkant. 

Er lagen diverse buitenplaatsen en kastelen in en langs de Raadhuisstraat:  Rijnstroom, Swaenswijck, Hofzicht en Berendrecht komen nog voor in de namen van parken, wijken en straten.  

Tegenover park Rijnstroom (de voormalige Marthastichting) stond de Trasmolen, die tras (een soort natuursteen) vermaalde tot grondstof voor specie, waarmee huizen en gebouwen gemetseld werden.  

Hoewel er de nodige nieuwbouw heeft plaatsgevonden, heeft de straat nog steeds een eigen karakter. Horeca, winkels, woningen en bedrijven wisselen elkaar af in oude en nieuwe panden, die meebuigen met een flauwe bocht in de Oude Rijn. 

Gerelateerde afbeeldingen:

Bekijk alles van Raadhuisstraat

Gerelateerde afbeeldingen:

Bekijk alles van Jongkindt Coninckstraat

Gerelateerde afbeeldingen:

Bekijk alles van Paradijslaan

Gerelateerde afbeeldingen:

Bekijk alles van Gebeurtenissen