Daar stond de nieuwe Bonifaciuskerk in 1886: een neogotisch (bijna hemels) juweel aan de Paradijslaan! Zo beleefde katholiek Alphen de nieuwe kerk: de bevestiging van een eeuw katholieke emancipatie. De kerk verving de kerk aan de prins Hendrikstraat. 

Een erewacht van 36 ruiters, guirlandes, vlaggen, bloemen en muziek onderstreepten de feestgevoelens op deze dag. Helaas zou hij beëindigd worden door ordeverstoring: vlaggen werden weggerukt, ruiten sneuvelden, de burgemeester moest bisschop Bottemanne een bewakingsescorte meegeven van 4 veldwachters! De weg van de oecumene zou nog lang zijn...

Bouwen vraagt ook in het paradijs om een stevige fundering: 570 houten heipalen, waarvan 300 met een lengte van 10 meter, werden door aannemer Moons uit Berkel in de grond geslagen. Architect van de kerk was Evert Margry uit Harderwijk, een leerling van de beroemde Cuypers die de Franse gotiek in ons land introduceerde in de 19de eeuw. Margry had al een aantal kerken in de regio gebouwd (Hoogmade, Voorhout) en was bezig met de bouw van de kerk in Nieuwveen. De overeenkomsten zijn dan ook niet zo verrassend. Karakteristiek zijn: het consequent gebruik maken van baksteen en natuursteen, het zaagtandmotief in de lijsten onder de ramen, het houten tongewelf.
Evert Margry werkte samen met kunstenaars, vakmensen uit diverse disciplines die zich herkenden in de Franse gotiek en dit wilden etaleren in hun kunstwerken. De aanvankelijk witgepleisterde kerk zou in de loop van de volgende decennia het aangezicht krijgen van een kleurrijk interieur, als een diapresentatie van Bijbelse taferelen. Beelden, ramen, wandschilderingen, vaandels, een Piëta.

De grootste bijdrage aan de vormgeving van de kerk werd geleverd door de ateliers voor glasschilderkunst van de firma Mengelberg. Deze protestantse kunstenaarsfamilie uit Keulen belandde op uitnodiging in katholiek Nederland. Talrijke kerken in ons land getuigen van de artistieke prestaties van verschillende generaties Mengelberg. In onze Bonifacius werden vanaf 1920 tot 1935 gerealiseerd:
twee ramen over het leven van Bonifacius (de verkondiging aan de Friezen en de marteldood),  vervolgens de twee hoofdramen in het zuider- en noordertransept, gewijd aan Sint Jozef en de martelaren van Gorcum. De 10 ramen met wit glas in de zijwanden van de kerk zouden de 10 geboden illustreren, maar door geldgebrek in de dertiger jaren werden er slechts 4 gerealiseerd.

Gerelateerde afbeeldingen:

Bekijk alles van Bonifaciuskerk

De prins Hendrikstraat is een langgerekte straat die van het centrum aan de Hoge Zijde naar Gouwsluis loopt.  

Halverwege bestond vroeger de straat uit boerderijen die zowel aan de kant van de Oude Rijn als aan de landzijde stonden.  

In de loop van de laatste 100 jaar kwamen er steeds meer zijstraten zoals de Stationsstraat, aanvankelijk nog een landweggetje naar het station dat midden in de weilanden lag.  De bebouwing nam toe van zowel huizen als bedrijven.  Bekende bedrijven waren motorenfabriek de Industrie en de Asfaltfabriek.

Inmiddels zijn de meeste industriën weer verdwenen en is de straat een rustig woongebied geworden. 

Vroeger sloot de prins Hendrikstraat direct aan op de Hefbrug over de Gouwe.  

De straat is genoemd naar Hendrik Wladimir Albrecht Ernst van Mecklenburg Schwerin (Schwerin, 19 april 1876 – Den Haag, 3 juli 1934) de echtgenoot van koningin Wilhelmina. 

Gerelateerde afbeeldingen:

Bekijk alles van Prins Hendrikstraat