- a Kijkrichting
- b Positie fotograaf
- c Positie StreetView
Tolstraat Met Oosthoek Op De Achtergrond
In de gemeente Alphen, oftewel aan de hoge zijde van de Rijn, lagen tot ver in de twintigste eeuw vijf pannenbakkerijen. De jongste was de uit de negentiende eeuw daterende pannenbakkerij van Jan Karel van Leeuwen in de huidige Emmalaan. Veel oudere pannenbakkerijen waren gevestigd in de Hoorn. Ter hoogte van het huidige Avifauna waren twee pannenbakkerij redelijk dichtbij elkaar gevestigd. De oudste wordt al in 1598 genoemd en de andere in 1667. De vierde pannenbakkerij lag bij de buitenplaats Hoogerwal en wordt voor de eerste keer vermeld in 1687. Deze pannenbakkerijen bleven bestaan tot het begin van de twintigste eeuw. De jongste pannenbakkerij, die meer dan anderhalve eeuw in bezit was van de familie Oosthoek, bleef tot de jaren zeventig van de twintigste eeuw in bedrijf.
Gerelateerde afbeeldingen:
De Oudhoornsekerk heeft haar bestaan te danken aan Cornelis de Vlaming. Hij was ambachtsheer van het voormalige dorp Oudshoorn (de Lage Zijde vanaf de Hooftstraat tot aan 's Molenaarsbrug. Die titel was door zijn vader Dirk gekocht, maar die had verder weinig belangstelling voor het dorp. Ze woonden in Amsterdam en namen daar belangrijke posities in. Zo was Cornelis er tien jaar burgemeester, zes jaar schout, en twee jaar lid van de Admiraliteit.
Aangenomen wordt dat vader Dirk de heerlijkheden nooit zou hebben aangekocht als er niet werd verondersteld dat de familie De Vlaming afstamde van de familie Outshoorn, die in vroegere middeleeuwse tijden Oudshoorn en Aarlanderveen hadden bezeten. Oudshoorn, een onbetekenend dorp met weinig heerlijke rechten en financieel gezien nauwelijks interessant. De titel “Heer van Oudshoorn” zou de belangrijkste drijfveer zijn geweest. Vader Dirk liet zich weinig aan de Heerlijkheid gelegen liggen. Dat kan niet van Cornelis worden gezegd, die het dorp belangrijk probeerde maken, door het onder andere tot kerkdorp te verheffen.
Een meningsverschil met de ambachtsheer van Alphen over kerkelijke zaken leidde ertoe dat Cornelis de Vlaming de Staten toestemming vroeg zelf een kerk te mogen stichten. Hij verkreeg die en gaf opdracht aan de Amsterdamse stadsarchitect en bouwmeester Daniël Stalpaert het ontwerp te maken. En aan de oever van de Oude Rijn verrees in 1665 een stadskerk in een onbetekenend dorp waar Amsterdamse kunstenaars van naam aan zouden werken. Dankzij zijn geld en dankzij zijn familie en relaties staat er heden nog een monumentaal kerkgebouw met schitterende gebrandschilderde glazen dat ook zijn familiewapen siert en met in het plafond de letters CdV: Cornelis de Vlaming, als herinnering aan de stichter en zijn familie, die nog eeuwenlang een band met de kerk en de gemeente zouden houden.
Een kerk waar Cornelis, zijn vrouw en twee dochters openbare belijdenis van hun geloof afleggen en waarin hijzelf, zijn vrouw en al zijn kinderen hun laatste rustplaats hebben gevonden.
De zeventien gebrandschilderde ramen werden kort na de ingebruikneming van de kerk geschonken door personen en colleges. Een bijzondere plaats neemt het raam links naast de preekstoel in, dit is geschonken door Prins Willem III van Oranje, die ook koning van Groot Brittanië was.
In 1979 werd begonnen met een grote restauratie. In 1983 was de restauratie gereed en werd de kerk heropend door prinses Juliana.
http://www.oudshoornsekerk.nl/v10/
http://www.cornelisdevlaming.nl/geschiedenis