In de Romeinse tijd was de Oude Rijn nog de hoofdstroom in de Lage Landen delta van de grote rivier de Rijn, die de Noordgrens van het rijk vormde. Eb en vloed drongen ver door in de binnenlanden en het gebied leek veel op de huidige Biesbosch.

In de loop van de eeuwen, verlegde de rivier haar loop en greep ook de mens in. Uiteindelijk was van de machtige Rijn een kanaalachtig riviertje overgebleven. Overigens waren er nog wel wat problemen. De afwatering liep niet altijd even goed.Rond Alphen waren er regelmatig overstromingen, omdat de monding van de Rijn bij Katwijk verzandde en er nieuw water uit de provincie Utrecht na regenval hier heen kwam. Bij Zwammerdam werd daarom rond 1150 een afdamming gemaakt. Hier hadden we minder problemen, maar in Utrecht des te meer.

Nederland was toen onderdeel van het Duitse Keizerrijk en keizer Frederik Barbarossa besloot dat de dam weg moest, maar dat Utrecht en Holland gezamenlijk een oplossing moesten vinden in het reguleren van het water. Koningin Juliana heeft in Zwammerdam in 1965 een herdenkingsbeeldje ter gelegenheid van het 800e jaar onthuld.

De Oude Rijn stond tot 1800 nog in open verbinding met de zee. In Alphen was er toen iedere dag 2x hoog- en laagwater. Bij laag water konden schepen het centrum niet passeren. Daarom is in de 17e eeuw een omloopkanaal gegraven, zodat een deel van de schepen in ieder geval wel kon doorvaren. Het omloopkanaal is grotendeels nog in takt, zij het dat er niet meer gevaren kan worden. Volgens velen een gemiste kans bij de grootschalige herinrichting van de Hoge Zijde. Het omloop kanaal loopt vanaf de Oude Rijn bij het Schoutenhuis in de Julianastraat via de Paradijslaan onder de Castellumstraat weer terug naar de Rijn.

Gerelateerde afbeeldingen:

Bekijk alles van Oude Rijn

Gerelateerde afbeeldingen:

Bekijk alles van Winter

De Oudhoornsekerk heeft haar bestaan te danken aan Cornelis de Vlaming. Hij was ambachtsheer van het voormalige dorp Oudshoorn (de Lage Zijde vanaf de Hooftstraat tot aan 's Molenaarsbrug. Die titel was door zijn vader Dirk gekocht, maar die had verder weinig belangstelling voor het dorp. Ze woonden in Amsterdam en namen daar belangrijke posities in. Zo was Cornelis er tien jaar burgemeester, zes jaar schout, en  twee jaar lid van de Admiraliteit.

Aangenomen wordt dat vader Dirk de heerlijkheden nooit zou hebben aangekocht als er niet werd verondersteld dat de familie De Vlaming afstamde van de familie Outshoorn, die in vroegere middeleeuwse tijden Oudshoorn en Aarlanderveen hadden bezeten. Oudshoorn, een onbetekenend dorp met weinig heerlijke rechten en financieel gezien nauwelijks interessant. De titel “Heer van Oudshoorn” zou de belangrijkste drijfveer zijn geweest. Vader Dirk liet zich weinig aan de Heerlijkheid gelegen liggen. Dat kan niet van Cornelis worden gezegd, die het dorp belangrijk probeerde maken, door het onder andere tot kerkdorp te verheffen.

Een meningsverschil met de ambachtsheer van  Alphen over kerkelijke zaken leidde ertoe dat Cornelis de Vlaming de Staten toestemming vroeg zelf een kerk te mogen stichten. Hij verkreeg die en gaf opdracht aan de Amsterdamse stadsarchitect en bouwmeester Daniël Stalpaert het ontwerp te maken. En aan de oever van de Oude Rijn verrees in 1665 een stadskerk in een onbetekenend dorp waar Amsterdamse kunstenaars van naam aan zouden werken. Dankzij zijn geld en dankzij  zijn familie en relaties staat er heden nog een monumentaal kerkgebouw met schitterende gebrandschilderde glazen dat ook zijn familiewapen siert en met in het plafond de letters CdV: Cornelis de Vlaming, als herinnering aan de  stichter en zijn familie, die nog eeuwenlang een band met de kerk en de gemeente zouden houden.

Een kerk waar Cornelis, zijn vrouw en twee dochters openbare belijdenis van hun geloof afleggen en waarin hijzelf, zijn vrouw en al  zijn kinderen hun laatste rustplaats hebben gevonden.

De zeventien gebrandschilderde ramen werden kort na de ingebruikneming van de kerk geschonken door personen en colleges. Een bijzondere plaats neemt het raam links naast de preekstoel in, dit is geschonken door Prins Willem III van Oranje, die ook koning van Groot Brittanië was. 

In 1979 werd begonnen met een grote restauratie. In 1983 was de restauratie gereed en werd de kerk heropend door prinses Juliana.

http://www.oudshoornsekerk.nl/v10/

http://www.cornelisdevlaming.nl/geschiedenis

Gerelateerde afbeeldingen:

Bekijk alles van Oudshoornse kerk