De Raadhuisstraat is genoemd naar het oude raadhuis van de voormalige gemeente Aarlanderveen. In de richting van het centrum is er nog steeds de nodige zakelijke activiteit in de vorm van speciaalzaken en horeca, maar vroeger waren er winkels tot aan de Maranathakerk toe. Samen met de van Mandersloostraat en de Aarkade, vormde de Raadhuisstraat het hart van Aarlanderveen aan de Lage Zijde.  Op diverse plaatsen kon aangemeerd worden om schepen te ontladen of te bevrachten. Dwars op de weg waren arbeidershuisjes gebouwd die veelal door een poort te bereiken waren, de huisdeur was zelden aan de straatkant. 

Er lagen diverse buitenplaatsen en kastelen in en langs de Raadhuisstraat:  Rijnstroom, Swaenswijck, Hofzicht en Berendrecht komen nog voor in de namen van parken, wijken en straten.  

Tegenover park Rijnstroom (de voormalige Marthastichting) stond de Trasmolen, die tras (een soort natuursteen) vermaalde tot grondstof voor specie, waarmee huizen en gebouwen gemetseld werden.  

Hoewel er de nodige nieuwbouw heeft plaatsgevonden, heeft de straat nog steeds een eigen karakter. Horeca, winkels, woningen en bedrijven wisselen elkaar af in oude en nieuwe panden, die meebuigen met een flauwe bocht in de Oude Rijn. 

Gerelateerde afbeeldingen:

Bekijk alles van Raadhuisstraat

De Maranathakerk werd in 1888 gebouwd door aannemer L. Gesman te Oudshoorn naar ontwerp van architect W.C. Coepijn. De kerk had toen  700 plaatsen en verving de kerk aan de andere kant van de Raadhuisstraat langs de Rijn. Daar staat nu een appartementsgebouw (naast de Swaenswijkbrug). In de loop der jaren is er het nodige verbouwd aan de Maranathakerk. De grootste verbouwing heeft plaatsgevonden in 1964.

In de nacht van 6 op 7 mei 1998 werd er door een gestoorde man brand gesticht in zowel de Bonifaciuskerk als de Maranathakerk. Bij de eerste viel de schade nog mee, maar van de Maranathakerk was maar weinig meer over. Alleen de muren stonden nog overeind. Ook het orgel was geheel in vuur opgegaan. De schade die meer dan 3,2 miljoen gulden bedroeg heeft de architect er toe gebracht met een totaal ander en moderner interieur te komen. Wel zijn de bijna 120 jaar oude plavuizen, die na de brand onverwacht te voorschijn kwamen, gebruikt voor het nieuwe interieur. Het resultaat is een kleurige speelse kerkzaal, met antieke accenten. Nog steeds doet kerk iedere zondag dienst als kerkgebouw en door de aanbouw van moderne zalen is het een complex dat voor veel kerkelijke en niet kerkelijke activiteiten uitermate geschikt is.

Het orgel staat op de lijst van Rijksmonumenten. 

Gerelateerde afbeeldingen:

Bekijk alles van Maranathakerk

Na eeuwenlang vergaderd te hebben in herbergen als de Vergulde Wagen kreeg de toenmalige gemeente Aarlanderveen in de 19e eeuw een eigen raadhuis. Het was een mooi klassiek gebouw met een fraai smeedijzeren balkon boven de ingang. In het dak waren versierde Franse raampjes aangebracht. Een klokkentorentje bekroonde het geheel.  

Na de fusie in 1918 met Alphen en Oudshoorn verloor het pand zijn officiële status. Gedurende een aantal jaren waren er nog wel gemeentelijke afdelingen gevestigd, maar met de komst van een nieuw raadhuis aan het Visserspark was het gebouw niet meer nodig. In de loop van de jaren is het voor verschillende kantoordoeleinden gebruikt. Het gebouw is later uitgebereid, maar de oorspronkelijke opzet is nog goed te herkennen. Wel is de grandeur van weleer verdwenen.  

De gemeentehuizen van de andere zelfstandige gemeenten voor de fusie waren: 

Het gemeentehuis van Alphen  (aan de Julianastraat - afgebroken)

Het gemeentehuis van Oudshoorn  (in de Hooftstraat) 

Gerelateerde afbeeldingen:

Bekijk alles van Raadhuis Aarlanderveen