Tuinstraat Veerpont
Het veerpontje is ooit omgeslagen, waarbij 18 kerkgangers in het water kwamen. Er vielen gelukkig geen slachtoffers.
Tuinstraat Veerpont
Het veerpontje is ooit omgeslagen, waarbij 18 kerkgangers in het water kwamen. Er vielen gelukkig geen slachtoffers.
- a Kijkrichting
- b Positie fotograaf
- c Positie StreetView
Tuinstraat Veerpont
Het veerpontje is ooit omgeslagen, waarbij 18 kerkgangers in het water kwamen. Er vielen gelukkig geen slachtoffers.
De ingang naar het veer bevond zich aan de prins Hendrikstraat. Het veerhuisje aan de waterkant heeft tegenwoordig een monumentale status.
Wil Verschuur schreef over dit pontje:
Ons gezin heeft vroeger in de Torenstraat gewoond. Naast de Watertoren, voer altijd een pontje naar de overkant. Dan kwam je via een smal poortje in de Raadhuisstraat, waar schuin aan de overkant Park Rijnstroom was en nog is. We gingen dan naar het schoenenwinkeltje van Snoek, daar kon je schoenen kopen voor de helft van de prijs welke je in het dorp betaalde. Bijna alle grote gezinnen waren er vaste klant. En overvaren met het pontje, was voor de kinderen een uitje.
De prins Hendrikstraat is een langgerekte straat die van het centrum aan de Hoge Zijde naar Gouwsluis loopt.
Halverwege bestond vroeger de straat uit boerderijen die zowel aan de kant van de Oude Rijn als aan de landzijde stonden.
In de loop van de laatste 100 jaar kwamen er steeds meer zijstraten zoals de Stationsstraat, aanvankelijk nog een landweggetje naar het station dat midden in de weilanden lag. De bebouwing nam toe van zowel huizen als bedrijven. Bekende bedrijven waren motorenfabriek de Industrie en de Asfaltfabriek.
Inmiddels zijn de meeste industriën weer verdwenen en is de straat een rustig woongebied geworden.
Vroeger sloot de prins Hendrikstraat direct aan op de Hefbrug over de Gouwe.
De straat is genoemd naar Hendrik Wladimir Albrecht Ernst van Mecklenburg Schwerin (Schwerin, 19 april 1876 – Den Haag, 3 juli 1934) de echtgenoot van koningin Wilhelmina.
Gerelateerde afbeeldingen:
De Raadhuisstraat is genoemd naar het oude raadhuis van de voormalige gemeente Aarlanderveen. In de richting van het centrum is er nog steeds de nodige zakelijke activiteit in de vorm van speciaalzaken en horeca, maar vroeger waren er winkels tot aan de Maranathakerk toe. Samen met de van Mandersloostraat en de Aarkade, vormde de Raadhuisstraat het hart van Aarlanderveen aan de Lage Zijde. Op diverse plaatsen kon aangemeerd worden om schepen te ontladen of te bevrachten. Dwars op de weg waren arbeidershuisjes gebouwd die veelal door een poort te bereiken waren, de huisdeur was zelden aan de straatkant.
Er lagen diverse buitenplaatsen en kastelen in en langs de Raadhuisstraat: Rijnstroom, Swaenswijck, Hofzicht en Berendrecht komen nog voor in de namen van parken, wijken en straten.
Tegenover park Rijnstroom (de voormalige Marthastichting) stond de Trasmolen, die tras (een soort natuursteen) vermaalde tot grondstof voor specie, waarmee huizen en gebouwen gemetseld werden.
Hoewel er de nodige nieuwbouw heeft plaatsgevonden, heeft de straat nog steeds een eigen karakter. Horeca, winkels, woningen en bedrijven wisselen elkaar af in oude en nieuwe panden, die meebuigen met een flauwe bocht in de Oude Rijn.
Gerelateerde afbeeldingen:
In de Romeinse tijd was de Oude Rijn nog de hoofdstroom in de Lage Landen delta van de grote rivier de Rijn, die de Noordgrens van het rijk vormde. Eb en vloed drongen ver door in de binnenlanden en het gebied leek veel op de huidige Biesbosch.
In de loop van de eeuwen, verlegde de rivier haar loop en greep ook de mens in. Uiteindelijk was van de machtige Rijn een kanaalachtig riviertje overgebleven. Overigens waren er nog wel wat problemen. De afwatering liep niet altijd even goed.Rond Alphen waren er regelmatig overstromingen, omdat de monding van de Rijn bij Katwijk verzandde en er nieuw water uit de provincie Utrecht na regenval hier heen kwam. Bij Zwammerdam werd daarom rond 1150 een afdamming gemaakt. Hier hadden we minder problemen, maar in Utrecht des te meer.
Nederland was toen onderdeel van het Duitse Keizerrijk en keizer Frederik Barbarossa besloot dat de dam weg moest, maar dat Utrecht en Holland gezamenlijk een oplossing moesten vinden in het reguleren van het water. Koningin Juliana heeft in Zwammerdam in 1965 een herdenkingsbeeldje ter gelegenheid van het 800e jaar onthuld.
De Oude Rijn stond tot 1800 nog in open verbinding met de zee. In Alphen was er toen iedere dag 2x hoog- en laagwater. Bij laag water konden schepen het centrum niet passeren. Daarom is in de 17e eeuw een omloopkanaal gegraven, zodat een deel van de schepen in ieder geval wel kon doorvaren. Het omloopkanaal is grotendeels nog in takt, zij het dat er niet meer gevaren kan worden. Volgens velen een gemiste kans bij de grootschalige herinrichting van de Hoge Zijde. Het omloop kanaal loopt vanaf de Oude Rijn bij het Schoutenhuis in de Julianastraat via de Paradijslaan onder de Castellumstraat weer terug naar de Rijn.