Politiek - SP

Alphen aan den Rijn - Afgelopen Nieuwjaarsborrel kregen de gemeenteraadsleden een compliment van de Burgemeester. “De stad is trots op jullie”, werd er door hem uitbundig gezegd. Intrigerend die opmerking, vond ik. De indruk die werd gewekt, was dat de bestuurlijke onrust achter de rug zou zijn. Wij raadsleden zouden constructief met elkaar omgaan. Ik zeg een indruk. Maar hoe komt de burgemeester erbij dat de stad er ook zo over denkt? Het maanden uit de publiciteit houden van onrust achter de gesloten deuren, moest worden gevierd natuurlijk. Dacht ik. Maar is er wel zoveel veranderd en is het allemaal verbeterd dan?Nou de wethouders worden nu tactisch uit de wind gehouden door de bestuurlijke ervaring van de huidige burgemeester. En door de introductie van het nieuwe vergadermodel, kunnen deze zelfde wethouders niet echt meer aan de tand worden gevoeld door de kritische raadsleden. Een missertje in de communicatie en verwoording van standpunten door Wethouders, is hiermee onmogelijk gemaakt. Want gaat het wel om de inhoud, of gaat het om het belang. Wethouders communiceren met de gemeenteraad via de pers, gecoacht door de sluwe dames en heren van de afdeling communicatie. Zelfs op Twitter, zie je weinig wethouders. Een uitzondering daargelaten. Meestal ook eenzijdige communicatie. En we hadden toch een voorzitter van de raad, of alleen van het college? Ik merk weinig coaching vanuit de huidige voorzitter. Het is plichtmatig en op voorhand beschermend richting de coalitie.Ik kan natuurlijk niets zeggen over hoe het proces rondom het beëindigen van het dienstverband van de vorige burgemeester is verlopen, maar boos en teleurgesteld, ben ik regelmatig geweest. Wim en ik waren politiek gezien niet de grootste vrienden, maar menselijk is het allemaal allerminst verlopen. Wim is buiten de politiek een geweldig mens, eentje die nog eens je fiets repareert en dat zie ik de huidige burgemeester niet doen. Hoeft ook niet. 2 wethouders die hun biezen pakten, voordat het komt tot politieke verantwoording. Nemen afscheid met een receptie, waar massaal op af wordt gekomen. Uit niets bleek dat er afkeuring was over hetgeen was voorgevallen. En wat er was voorgevallen, dat was toch niet echt misselijk te noemen. Na de tijdelijke benoeming van de huidige Burgemeester, werden (nieuwe) wethouders permanent uit de wind gehouden. Zodat ze geen “fouten” meer konden maken. Bijna alle lintjes knip bijeenkomsten, daar werden wethouders op af gestuurd, in plaats van de Burgemeester. Die had immers al zijn eigen promotie voor elkaar. Er werd, en er wordt, gewerkt aan de image van de wethouders. Inmiddels zijn ze verworden tot de “Untouchables”. De klagende en lastige oppositie werd middels een ‘lepeltje lepeltje ‘ verklaring en een nieuw vergadermodel doodgeknuffeld. De afgelopen maanden heeft de oppositie geen potten kunnen breken. Waardoor ingezet beleid vanuit de schoot van de coalitie, ongestoord doorgang heeft kunnen vinden.Belangrijke afspraken vanuit de coalitie gaan dus gewoon door. Ondanks vaak inhoudelijk verweer, niet alleen vanuit de politiek. Maar wat is de rol van de coalitie raadsleden in dit alles. Een beetje meepraten met het college en dat was het? Eigenlijk wel. Teleurstellend, zeker als je vroeger nog kon rekenen op een mooi debat op de inhoud, is dat nu verworden tot een illusie. In de commissies worden wel eens kritische opmerkingen gemaakt, maar met de afwezigheid van wethouders in dit spel, sterven deze woorden meestal in schoonheid. Voorstellen, voorbereid door het college, worden nauwelijks in hun maagdelijkheid aangepast. Waarbij het onderlinge wisselgeld natuurlijk onaangetast blijft. De rol van de CU en opmerkelijk genoeg het CDA, kan ik in het kader van het hebben van wisselgeld niet duiden. Zeker de CU niet. Waar deze partij in het recente verleden nog een sociale partner leek in de raad, zijn ze verworden tot kritische meester uitleggers van de bedragen in een begroting. De menselijkheid in dit alles, kan ik nergens ontwaren, helaas. Ik durf de stelling aan dat de raad ondemocratisch is geworden. Ja er was een jaar geleden, tijdens de alom bekende bestuurscrisis, een hoop gedoe. Maar er was wel democratie. Voor en tegenstanders waren duidelijk herkenbaar. En nu? Een saaie boel. Een democratie onwaardig. En dan de rol van de grootste coalitie. De fractievoorzitter en lijsttrekker, houdt zich (geadviseerd) buiten elke discussie. De VVD is daardoor verworden tot een stelletje uitbuikende grijze muizen. Achterover leunend. Maar er is hoop, ik zie hem de laatste tijd weer langzaam met zijn rechterhand naar de microfoon gaan, om dan toch op het laatste moment die terug te trekken. Hoe lang zal dat nog duren….