- a Kijkrichting
- b Positie fotograaf
- c Positie StreetView
Van Boetzelaerstraat, Alphensebrug En Adventskerk
De Alphense brug bestaat in vele gedaantes al eeuwen lang. De oudste beschrijvingen vertellen van een stenen brug met 2 bogen, waar kleine schepen onder door konden varen.
Mogelijk was er al in de Romeinse tijd een eerste brug zoals afgebeeld.
In 1589 werd besloten tot de bouw van een echte beweegbare brug. Van deze brug zijn diverse tekeningen en prenten bewaard gebleven.
In 1910 werd de enkele klapbrug vervangen door een dubbele klapbrug. Deze smalle brug leverde met het steeds drukker wordende verkeer na de oorlog steeds meer problemen. In de jaren 50 van de vorige eeuw werd het centrum grondig aangepakt. Veel mooie gebouwen werden gesloopt om de toegangsweg naar de brug breder te maken. De nieuwe brug had weer een enkele klep.
In 1985 stortte de brug in elkaar, maar hij werd weer gerepareerd.
Gerelateerde afbeeldingen:
De huidige Adventskerk is gebouwd van 1920-1922, nadat in 1916 de "Nieuwe Kerk" door brand, veroorzaakt door een dakdekkersleerling, was verwoest. Achter de kerk staat de grafkapel van Baron De Smeth (nu stiltecentrum) het enige deel van
de vorige kerk, dat niet was afgebrand. De "Nieuwe Kerk", daarvoor was in de plaats gekomen voor de "Oude Kerk", die in 1619 (het omgekeerde van 1916) was afgebrand.
De architect van de Adventskerk (1.200 zitplaatsen toen) was W.Ch. Kuijper. J. Gesman en H. Turkenburg waren de aannemers.
De plattegrond van de kerkruimte is een Grieks kruis. De hoeken hiervan zijn opgevuld met resp. twee torens aan de oostzijde en vergaderzalen aan de westzijde. Het gebouw als geheel heeft daardoor een vierkante plattegrond. In drie armen van het kruis waren oorspronkelijk galerijen aangebracht om voldoende zitplaatsen te bieden. In de vierde arm kreeg de preekstoel met het orgel een plaats.
De kerk heeft een sobere architectuur, maar wordt zeer verlevendigd door de grote kleurige glas-in-loodramen. Het glanzende koper van de orgelkas en de kroonluchters draagt hier aan bij.
Het kerkinterieur is in 1974 grondig gewijzigd. De galerijen aan de zuid- en noordzijde werden afgebroken, de deuren links en rechts van de preekstoel verwijderd en alle banken op de begane grond vervangen door stoelen die in een halve cirkel om de preekstoel zijn geplaatst. Aan de oostzijde kwam een ontmoetingsruimte die indien nodig weer bij de kerk getrokken kan worden.
In de toren hangt een carillion uit de jaren 1960 van Klokkengieterij Petit en Fritsen.
Het orgel is in 1922 gebouwd door de firma G.F. Steinmeyer & Cie., waarvan er maar 2 in Nederland zijn.
Gerelateerde afbeeldingen:
De Pieter Doelmanstraat heette vroeger de Brugstraat. Na de 2e Wereldoorlog werd naam van de verzetstrijder Pieter Doelman aan de straat verbonden.
Gerelateerde afbeeldingen:
De van Mandersloostraat is genoemd naar Ernst, Fürst von Mandersloh, ook wel geschreven als Mandelsloh. Ernst was maarschalk in het leger van Prins Willem van Oranje aan het begin van de 80-jarige oorlog. Hij leende de Nederlanders veel geld om hun strijd tegen de Spaanse troepen te financieren.
Omdat de staat niet alles kon terugbetalen kreeg van Mandersloo ondermeer de Heerlijkheden Aarlanderveen en Oudshoorn als aflossing en rente in 1583. De volgende generatie verkocht de rechten weer, maar het wapen van de familie was eeuwenlang terug te zien in het wapen van Aarlanderveen.
Mandelsloh is een dorp in Duitsland tussen Hannover en Bremen.
Gerelateerde afbeeldingen:
De Raadhuisstraat is genoemd naar het oude raadhuis van de voormalige gemeente Aarlanderveen. In de richting van het centrum is er nog steeds de nodige zakelijke activiteit in de vorm van speciaalzaken en horeca, maar vroeger waren er winkels tot aan de Maranathakerk toe. Samen met de van Mandersloostraat en de Aarkade, vormde de Raadhuisstraat het hart van Aarlanderveen aan de Lage Zijde. Op diverse plaatsen kon aangemeerd worden om schepen te ontladen of te bevrachten. Dwars op de weg waren arbeidershuisjes gebouwd die veelal door een poort te bereiken waren, de huisdeur was zelden aan de straatkant.
Er lagen diverse buitenplaatsen en kastelen in en langs de Raadhuisstraat: Rijnstroom, Swaenswijck, Hofzicht en Berendrecht komen nog voor in de namen van parken, wijken en straten.
Tegenover park Rijnstroom (de voormalige Marthastichting) stond de Trasmolen, die tras (een soort natuursteen) vermaalde tot grondstof voor specie, waarmee huizen en gebouwen gemetseld werden.
Hoewel er de nodige nieuwbouw heeft plaatsgevonden, heeft de straat nog steeds een eigen karakter. Horeca, winkels, woningen en bedrijven wisselen elkaar af in oude en nieuwe panden, die meebuigen met een flauwe bocht in de Oude Rijn.