Politiek - D66

Alphen aan den Rijn -

Of ik 2 dagen eerder even langs kon komen om kleding te passen. “Het is goed eens te ervaren hoe men reageert als je een uniform draagt”, zegt Patrick, coördinator Toezicht en Handhaving. En dus stond ik dinsdagmiddag een passende uniformbroek en een polo met opdruk “Toezicht” te passen. De shirts met de tekst “Handhaving” zijn alleen bedoeld voor BOA’s, maar op deze manier pas ik toch aardig in het plaatje.

Donderdagochtend was het dan zover. Mijn gastheer die dag was Perry, één van de BOA’s die is opgeleid tot ‘biker’. In Alphen is een pilot gestart om te zien of deze vorm van je verplaatsen ook hier meerwaarde heeft. En dan gaat het niet om alleen het je verplaatsen per fiets, maar deze bikers hebben eenzelfde opleiding gevolgd als de politie-bikers. Hun fiets is niet alleen een vervoermiddel, waarmee ze overigens bijzondere capriolen kunnen uithalen, maar ook hun hulpmiddel om iemand klem te zetten of zich te verweren.

’s Ochtends worden de meldingen en andere aandachtspunten doorgenomen en daarna stappen we op de fiets. We rijden naar een melding over een pas geplaatst gemeentehekje, een buurtbewoner zou deze verwijderd hebben. We maken een omweg langs plekken waar de auto niet zo snel zou komen. Vooral parken, natuur- en recreatiegebieden zijn plekken waar we meerdere malen doorheen zullen rijden vandaag. Ondertussen vertelt Perry over het grote voordeel van Toezicht en Handhaving per fiets: je ziet niet alleen meer, maar hoort en ruikt ook wat er gebeurt in de omgeving. Een illegaal vuurtje bijvoorbeeld is zo veel sneller ontdekt. Maar ook zijn de bikers veel beter aanspreekbaar door de inwoners, je maakt nu eenmaal makkelijker een praatje met een fietser dan iemand in de auto. En het is ook makkelijker om bijvoorbeeld een groepje jongeren ongemerkt te benaderen, om zo te zien hoe ze zich echt gedragen. Maar zijn er dan geen situaties waarbij je beter met de auto kunt zijn? “Nauwelijks”, geeft Perry aan. Misschien wanneer je snel in het buitengebied wil zijn. “Alhoewel, ik fiets bijna net zo snel naar Boskoop als dat ik met de auto zou gaan.”

“Maar gaan we dan geen parkeercontroles doen?” vraag ik. Dat blijkt een veel voorkomende misvatting te zijn. Van de ca. 20 mensen die bij Toezicht & Handhaving werken, zijn er 4 zogenaamde fiscalisten. Zij zijn dus geen Buitengewoon Opsporings Ambtenaar (BOA), maar houden zich bezig met het heffen van belasting. Parkeerbelasting wel te verstaan! Het gaat natuurlijk om het ‘stimuleren’ van het juiste parkeergedrag. De overige medewerkers zijn dus nagenoeg alleen bezig om te zorgen dat de gemeente leefbaar blijft en men zich aan de regels houdt die daarvoor bedacht zijn. Dus niet vervuilen, niet vernielen, geen gevaar voor anderen veroorzaken. De bevoegdheden gaan ook veel verder dan alleen een parkeerbon schrijven. In principe mag men alle voorschriften uit de APV (plaatselijke verordening) handhaven en daarnaast ook nog een aantal algemene regels.

“Hallo polities!” roepen een aantal kinderen uit een tegemoet fietsende schoolklas. Dat brengt ons gesprek op de langzaam terugtrekkende politie en de opkomende BOA’s. De politie houdt zich steeds meer bezig met rijden van melding naar melding (zeker ’s avonds en ’s nachts), terwijl de BOA’s de surveillerende taken steeds meer invullen. Is dat nu een gewenste ontwikkeling? “Ik kan me voorstellen dat mensen zich dat afvragen, maar de politie kampt nu eenmaal met minder geld en dan kunnen wij dat gat toch voor een groot deel opvullen”, legt Perry uit. Maar dat levert wel nieuwe dilemma’s op. Zo legt mijn gastheer uit dat men ook graag het toezicht op minder prettige tijden door BOA’s wil laten uitvoeren. Maar anders dan een agent, heeft een BOA’s alleen zijn mond als wapen. “En als dan de dichtstbijzijnde politieauto in Benthuizen rijdt, dan heb je een uitdaging.” Zo wordt er nu nagedacht of je BOA’s zou moeten uitrusten met handboeien. Dat is wel zo prettig wanneer je iemand die is aangehouden moet overdagen aan de politie, maar het even duurt voordat ze ter plaatse zijn. Aan de andere kant, tot hoever ga je dan om je te beschermer? Een steekvest, pepperspray, wapenstok? Een lastige discussie.

Wij zijn toevallig aanbeland bij een gevaarlijk laag overhangende tak bij de Zegerplas. Even de collega’s van groenvoorziening bellen om erger te voorkomen. Het zal, op het aanspreken van enkele verkeerd fietsende, brommende en paardrijdende mensen na, het enige incident zijn deze dag. Zal je net zien, gaat er een raadslid mee, gebeurt er niet. “Ach, sommige dagen zijn net een gekkenhuis, andere dagen heb je weinig te doen. Maar dan heeft men je gezien en constateren dat er ergens geen problemen zijn is ook belangrijke informatie.”

Nadat we voor mijn gevoel elke plek al 3 keer langsgefietst zijn – ik kan ik me niet voorstellen dat er een Alphenaar is die we niet zijn tegengekomen – nemen we afscheid. “Toch zo’n 45 kilometer gefietst”, geeft Perry nog even mee. Kijk, dat is qua conditie dan weer mooi meegenomen.