Blogs over Alphen

Alphen aan den Rijn -

De Alphense Molukkers willen met z'n allen een groot feest vieren. Groot volgens hun eigen traditie. Daarvoor hebben ze als bijdrage van de gemeente Alphen aan den Rijn gevraagd om 10.000 euro. Dat krijgen ze natuurlijk niet. Het is hier Alphen en een traplift wordt ook niet uitgedeeld.

De Molukkers krijgen 1.500 euro uit het potje voor de 'leefbaarheid van de wijken'. Elke Jan Doedel die een buurtbarbecue organiseert, krijgt dat dus ook.
En de Molukkers krijgen 1.500 euro omdat ze een evenement vieren. Het Heitinga Toernooi krijgt uit het evenementenpotje twee keer zoveel 'uit waardering' voor hun 10-jarig bestaan, terwijl ze niet aan de voorwaarden voldoen.

Een van de argumenten uit de wandelgangen luidt: 'dan komen de Somaliërs straks ook'. Hoe dom.
De Somaliërs vieren hun eigen feestjes. In het asielzoekerscentrum waar de naargeestigheid van de muren druipt. De paar Somaliërs die hier mogen blijven, hebben helemaal niks te vieren. Die zijn al blij dat ze eindelijk een eigen huisje hebben na jaren op een klein kamertje met z'n het hele gezin in een stapelbed.

De Molukkers hebben aan de kant van de Nederlandse koloniale macht gevochten in Indonesië tegen de inheemse Indonesische rebellen en het Indonesische leger. Alle Molukkers. Dat deden ze omdat de Nederlandse Staat de Molukse militairen - die in een Nederlandse kolonie woonden - een eigen land had beloofd.
Toen de Nederlanders vet verloren, zijn ze er halsoverkop vandoor gegaan. En de Molukkers gingen mee. In hun eigen land waren zij hun leven niet zeker.

Hier in dit koude land zouden ze maar een paar jaar blijven. We weten allemaal dat dat een leugen was. Dus nu zitten de Molukkers met de gebakken peren. Zij hebben aan onze kant in onze oorlog gevochten en ze kunnen nu nooit meer terug.

De Alphense Molukkers maken er het beste van. Er is geen bevolkingsgroep beter geïntegreerd dan zij. Toch willen ze een klein beetje van hun eigen cultuur bewaren. Daarom willen ze een echt Moluks feest waar iedere Alphenaar welkom is. Daar hebben ze zelfs een advertentie voor geplaatst in de lokale krant.

En dan is 'ons' gemeentebestuur formeel en op de penning bezig. Het is geen kunst om alles af te wijzen. Er zijn altijd genoeg kleine lettertjes.

Maar voor Dodenherdenking en Bevrijdingsdag is er wel een schep geld. Elk jaar. Dat vinden 'wij' allemaal heel normaal. Voor de Veteranen is er een Wall of Honour en een feestje op het Stadhuis. Elk jaar. Want die mensen hebben voor ons gevochten.

Verrassing! Deze mensen ook. En zij hebben veel meer verloren dan wij. Hun doden zijn niet hier. Hun land is niet hier. Hun cultuur is niet hier. Daar hoor je hen niet over. Nooit.

Behalve nu ze een halve eeuw bij ons wonen en ze daarom met ons een feestje willen vieren.  En dan is ons gemeentebestuur niet in staat om de koninklijke weg te bewandelen en de wijk die 10.000 euro te geven. Gewoon als waardering.

Ik vind het onbegrijpelijk.